ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประชาช
อิ ท ธิ บ า ท สี่
ทาง
างสู่นิพพาน
๒๖๕
การฝึกฝนใจให้หยุดนิ่งเป็นสิ่งที่สำคัญ ซึ่งจะต้องทำไป
ควบคู่กับการทําธุรกิจการงานหรือการศึกษาเล่าเรียน พระ
บรมโพธิสัตว์เจ้าทั้งหลาย เกิดกี่ภพกี่ชาติก็มุ่งชำระกาย วาจา ใจ
ให้สะอาดบริสุทธิ์เรื่อยมา เป้าหมายก็เพื่อให้หลุดพ้นจาก
อาสวกิเลสทั้งปวง เพราะท่านรู้ว่าตราบใดที่ยังมีกิเลสมาห่อหุ้ม
เอาไว้ ก็ต้องเวียนวนกันอยู่อย่างนี้เรื่อยไป แล้วท่านก็มีใจใหญ่
คือนอกจากจะเพียรพยายามเพื่อช่วยเหลือตนเองให้หลุดพ้นแล้ว
ยังมีมหากรุณาที่จะช่วยเหลือหมู่สัตว์ให้พ้นทุกข์ตามไปด้วย
เมื่อบุญบารมีเต็มเปี่ยม ได้ตรัสรู้พระสัมมาสัมโพธิญาณแล้ว
ก็ทรงแนะนําเหล่าเวไนยสัตว์โดยไม่เห็นแก่ความเหนื่อยยาก
ตลอดพระชนมายุของพระพุทธองค์ ทรงสอนแต่เรื่องที่
จะทําให้หลุดพ้นอย่างเดียว ใครประมาทก็ทรงเตือนสติให้มี
ความเพียร ให้ตื่นจากความหลับใหล ลุกขึ้นต่อสู้กับกิเลสที่
คอยบังคับให้คิดในสิ่งที่เป็นอกุศล ใครที่ยังข้ามไม่ถึงฝั่งนิพพาน
ก็ทรงประคับประคองสนับสนุน ทรงหลั่งธรรมรสอันยอดเยี่ยม
ให้กำลังใจเหมือนปลาที่ขาดน้ำ ได้รับสายฝนเย็นฉ่ำที่หลั่งไหล
มาจากท้องฟ้า การฝึกฝนใจให้หยุดนิ่ง จึงเป็นเรื่องที่หลวงพ่อ
ต้องพยายามปลูกฝังบ่อยๆ แม้จะใช้เวลาสอนกันมายาวนาน
หลายสิบปี ก็สอนอยู่กับเรื่องเดิมๆ เหล่านั้น เพื่อปลูกฝังเพื่อให้
เราได้รู้จักเรื่องราวแผนผังของชีวิต รู้จักวิธีการทำใจให้หยุด