ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรร
กุศโลบายในการเข้าถึงพระรัตนตรัย
๔๐๒
สามารถจดจําพระพักตร์อันผ่องใสหรือพระสุรเสียงอันไพเราะ
ของพระองค์ในครั้งที่ทรงแสดงธรรมได้อยู่ ทั้งถ้อยคำ
อากัปกิริยาที่พระองค์แสดงออกมานั้น ยังตราตรึงอยู่ในใจของ
พุทธบริษัททั้งหลาย จึงยังไม่คิดที่จะทำรูปเหมือนของพระองค์
ขึ้นมา แต่หากไม่สามารถกราบพระพุทธเจ้าด้วยกายเนื้อ ก็จะ
นิยมบูชาต้นพระศรีมหาโพธิ์ซึ่งเป็นโพธิสถานแห่งการตรัสรู้ธรรม
ซึ่งถือว่าเป็นตัวแทนของพระองค์
เพราะฉะนั้น ท่านพระอานนท์จึงขออนุญาตนำต้นโพธิ์
มาปลูกไว้ที่วัดพระเชตวัน เพื่อเป็นเครื่องรำลึกถึงพระพุทธเจ้า
ครั้นได้รับพุทธานุญาตว่า “ดีแล้วอานนท์ เธอจงปลูกเถิด
เมื่อเป็นเช่นนั้น ในวัดพระเชตวันงักเป็นดังพระตถาคตประทับ
อยู่เป็นนิตย์” ท่านไปขอร้องให้พระโมคคัลลานะเหาะไปนำ
เมล็ดโพธิ์จากโพธิสถานมาให้ เพื่อเอาไว้ปลูกถวายเป็นพุทธบูชา
พระโมคคัลลานะเหาะไปยังโพธิสถาน เอาชายจีวรรับเอาผลที่
สุกซึ่งหล่นลงจากขั้วแล้ว นำมามอบให้ท่านพระอานนท์
พระอานนท์เถระบอกพระเจ้าปเสนทิโกศลและเจ้าภาพ
ผู้อุปถัมภ์ ให้มาช่วยกันประกอบพิธีปลูกต้นโพธิ์ที่ใกล้ประตูวัด
พระเชตวัน ครั้นพระเจ้าปเสนทิโกศลได้สดับข่าวการปลูกต้นโพธิ์
ก็เสด็จมาเป็นประธานในการปลูกต้นโพธิ์ พร้อมด้วยบริวาร