ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรร
ถึงพระรัตนตรัยได้ไปสวรรค์
៤៤០
เมื่อเทพธิดาจะประกาศความนั้นจึงกล่าวว่า “ข้าแต่ท่านท้าวสักกะ
ราชธานีของแคว้นกาสีมีอยู่ ชื่อว่าพาราณสี ข้าพระบาทเกิดใน
ราชธานีนั้น มีชื่อว่า เปสการี ข้าพระบาทมีใจเลื่อมใสในพระ
รัตนตรัย มีความเชื่อมั่นโดยส่วนเดียว ไม่สงสัยในพระพุทธเจ้า
พระธรรม และพระสงฆ์ รักษาสิกขาบทไม่ขาดไม่ทะลุไม่ด่างพร้อย
เมื่อบรรลุโสดาปัตติผลแล้ว ก็เป็นผู้แน่นอนในธรรม คือการ
ตรัสรู้ธรรม ไม่มีโรคภัยเบียดเบียน
เมื่อจะทรง
ท้าวสักกะเมื่อได้ฟังเช่นนั้นก็ชื่นชมยินดี
อนุโมทนาในบุญสมบัติและทิพยสมบัติของนาง จึงตรัสว่า
“ดูก่อนเทพธิดา ผู้มีใจเลื่อมใส มีความเชื่อมั่นโดยส่วนเดียว
ไม่สงสัยในพระพุทธเจ้า พระธรรม และพระสงฆ์ รักษาสิกขาบท
ไม่บกพร่อง บรรลุผลแล้ว เป็นผู้แน่นอนในเส้นทางธรรม คือ
การตรัสรู้อันประเสริฐ เราขอแสดงความยินดีในสมบัติของเจ้า
และการมาดีของเจ้า” ต่อมาท้าวสักกเทวราชได้ตรัสบอกเรื่อง
นั้นกับพระมหาโมคคัลลานเถระทราบ พระเถระจึงกราบทูลพระ
ผู้มีพระภาคเจ้า พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงทำเรื่องนั้นให้เป็นเหตุ
เพื่อยังประโยชน์แก่หมู่สัตว์ จึงทรงแสดงธรรมแก่บริษัทที่มา
ประชุมกัน เทศนานั้นได้เกิดประโยชน์แก่สัตวโลก พร้อมทั้ง
เทวโลกจะนับจะประมาณมิได้
เราจะเห็นว่า เทพธิดานั้นได้สมบัติมากมายมหาศาล