ธรรมะเพื่อประชา : หน้า 18/607

ธรรมะเพื่อประชา สรณะอันเกษม ๑๗ ในที่สุด พระโมคคัลลานะก็ไปโดยลำพัง แสดงตนไปยืน อยู่หน้าบรรณศาลาของฤาษีอัคคิทัต และก็เรียกฤๅษีอัคคิทัต ด้วยชื่อว่า “อัคคิทัต เราจะขออาศัยอยู่ที่นี่ ขอให้ท่านช่วยชี้ สถานที่ที่เราจะอาศัยด้วย”อัคคิทัตเป็นผู้สูงด้วยคุณวุฒิและวัยวุฒิ เป็นผู้มากด้วยมานะทิฏฐิ มีความคิดว่า เราเป็นถึงอดีตปุโรหิต ของพระเจ้าแผ่นดินถึง ๒ พระองค์ ใครๆ ก็เคารพนับถือเรา ทั้งนั้น ไม่มีใครที่จะกล้ามาเรียกชื่อของเราแบบคนคุ้นเคยเช่นนี้ ด้วยมานะทิฏฐิ จึงตอบพระโมคคัลลานะไปว่า “ไม่มี ที่ตรงนี้น่ะ ไม่มีสำหรับท่าน” พระโมคคัลลานะจึงกล่าวว่า “ปกติมนุษย์ก็เข้าอยู่ในหมู่ มนุษย์ โคเข้าอยู่ในฝูงโค นักบวชก็ต้องอยู่ในหมู่ของนักบวช เพราะฉะนั้นให้ท่านช่วยชี้ว่า ที่ที่เราควรจะอยู่น่ะ อยู่ที่ไหน” ฤๅษีอัคคิทัตก็บอกว่า “ไม่มีหรอก” แต่พระโมคคัลลานะก็ยัง ยืนยันว่า จะขออาศัยอยู่ที่ตรงนี้ ในที่สุดฤาษีอัคคิทัตจึงบอกว่า มีอยู่ที่หนึ่ง คือที่กองทรายโน้น มีอยู่ที่เดียวเท่านั้น ถ้าท่าน อยากอยู่ก็ตามใจท่าน พระโมคคัลลานะเดินไปที่กองทราย เมื่อพบกับพญานาค จึงเกิดการประลองฤทธิ์กัน เพราะพญานาคซึ่งหวงแหนที่อยู่ รู้สึกโกรธ ที่จู่ๆ ก็มีผู้จะมาแย่งที่พักอาศัย ด้วยอานุภาพแห่ง พญานาค พอโกรธก็บันดาลให้เกิดเปลวเพลิง เรียกว่าการ