ธรรมะเพื่อประชาชน: การขัดขวางการสร้างบารมี : หน้า 174/607

ธรรมะเพื่อประชาช ขัดขวางการสร้างบารมี ๑๗๓ พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงทราบความเป็นไปทั้งหมดจึงตรัส เตือนเหล่าภิกษุว่า “ภิกษุทั้งหลาย เธอถูกมารดลใจอีกแล้ว เพราะไม่สำรวมอินทรีย์ ให้พวกเธอจงพิจารณาความไม่งามใน ร่างกาย ให้เห็นว่าเป็นของปฏิกูลไม่น่ายินดี แล้วเธอจะหลุดพ้น จากบ่วงมาร” เมื่อพระภิกษุนำไปปฏิบัติ ก็ทำให้ไม่ติดในลาภ สักการะ จึงไม่ถูกทูสีมารบังคับเอาได้ เมื่อทสีมารรู้ว่าทำอะไร ภิกษุสงฆ์ไม่ได้ ก็เกิดความโกรธกระวนกระวายขึ้นมาอย่างหนัก เช้าวันหนึ่ง ขณะที่พระผู้มีพระภาคเจ้ากำลังเสด็จบิณฑบาต โดยมีพระวิธุระเป็นปัจฉาสมณะ ทูสีมารก็เข้าไปสิงเด็กคนหนึ่ง ให้เอาก้อนหินขว้างพระผู้มีพระภาคเจ้า แต่ก้อนหินโดนศีรษะ พระวิธุระ จนแตกเลือดไหลเป็นทาง พระผู้มีพระภาคเจ้าทรง ชำเลืองดู ก็รู้ว่าเป็นการกระทำของมาร จึงตรัสว่า “ทูสีมาร เจ้าทำเกินไปแล้ว เจ้าไม่ได้รู้ประมาณตัวเองเลย” ขณะที่ พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสอยู่นั้น มหาปฐพีแม้หนา ๒๔๐,๐๐๐ โยชน์ ไม่อาจรองรับกรรมหนักของทูสีมาร ได้แยกออกเป็นช่อง ให้เปลวไฟอันโชติช่วงจากมหานรกปรากฏขึ้นมา แล้วดูดสีมาร ลงไปทันที ทูสีมารหมกไหม้อยู่ในมหานรก ถูกทรมานนานหลายพันปี นรก เมื่อเทียบกับเวลาในโลกมนุษย์ นับเป็นเวลายาวนานทีเดียว และยังต้องหมกไหม้อยู่ในอุสสทนรกนานถึงหมื่นปืนรก เสวย