ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรร
ผลแห่งการยึดมั่นในพระรัตนตรัย
๑๐๐
ความเลื่อมใสศรัทธาในพระพุทธศาสนามาก ท่านมาที่วัด
พระเชตวันมหาวิหารเป็นประจำแม้ว่าจะต้องประกอบสัมมาอาชีพ
หาเลี้ยงครอบครัว ก็ไม่ได้นำสิ่งเหล่านั้นมาเป็นอุปสรรค
เมื่อถึงคราวทุกข์ยากลำบากก็เปลี่ยนวิกฤตให้เป็นโอกาส
ยังคงมุ่งมั่นประพฤติปฏิบัติธรรมเรื่อยไป แม้ระยะทางจากบ้าน
จนถึงพระวิหาร จะอยู่ห่างไกลกันมาก แต่ท่านก็ไม่ได้เห็นแก่
ความเหน็ดเหนื่อย มุ่งมั่นที่จะเดินทางมาฟังธรรมจากพระองค์
จนกระทั่งสามารถนําใจมาไว้ที่ศูนย์กลางกายได้ตลอดเวลา
ไม่นานอุบาสกแก้วท่านนั้นก็เข้าถึงพระธรรมกาย ภายนอก
เป็นอุบาสกถือศีล ๕ แต่ภายในมีพระธรรมกายที่สว่างไสว
เย็นวันหนึ่ง ขณะที่อุบาสกท่านนี้กำลังเดินทางไปที่
พระเชตวันมหาวิหาร ไปถึงฝั่งแม่น้ำอจิรวดี ไม่มีเรือส่งข้ามฟาก
แม่นํ้า ท่านจึงนั่งลงที่ริมฝั่ง และทําสมาธิภาวนา มีพระพุทธเจ้า
เป็นอารมณ์จนกระทั่งกายเบาเท่ากับใจ เมื่อทำให้มั่นคงดีแล้ว
ก็เดินก้าวลงสู่แม่น้ำ เหมือนเดินไปบนแผ่นดิน เพราะอำนาจสมาธิ
ที่มีพระพุทธเจ้าเป็นอารมณ์ ทำให้ไม่จมน้ำ ครั้นสมาธิอ่อนลง
เท้าเริ่มจะจมน้ำ อุบาสกก็ประคองจิตมีพระพุทธเจ้าเป็นอารมณ์
ให้มั่น แล้วเดินต่อไป จนกระทั่งข้ามฝั่งได้สำเร็จ
เมื่อไปถึงวัดแล้ว พระบรมศาสดาได้ปฏิสันถารกับ