โพชฌงค์ ๗ ทางสำเร็จสู่นิพพาน : หน้า 356/607

Dsuem ประชาช โพชฌงค์ ๗ ทางสำเร็จสู่นิพพาน ๓๕๕ ป่วย จากนั้นก็ได้แสดงโพชฌงค์ทั้ง ๗ ให้พระมหาเถระได้สดับ ทรงเริ่มตั้งแต่ โพชฌงฺโค สติสงฺขาโต ธมฺมานํ วิจโยฯ ทรงเจริญ พระปริตรเรื่อยไป แล้วก็ตรัสว่า เอเตน สจฺจวชฺเชน โสตฺถิ เต โหตุ สพฺพทา ด้วยอานาจสัจวาจานี้ ขอความสุขสวัสดีจงบังเกิดมีแก่ ท่านในกาลทุกเมื่อเทอญ พระมหาเถระทั้งสองปล่อยใจตามกระแสพระธรรม เทศนา ทําหยุดในหยุด นิ่งในนิ่งเข้าไปเรื่อยๆ เมื่อพระองค์ทรง แสดงโพชฌงค์ทั้ง ๗ จบลง ความทุกข์ทรมานที่เกิดจากโรคร้าย ก็หายไปเป็นอัศจรรย์ แม้กระทั่งบางครั้ง พระผู้มีพระภาคเจ้า ทรงพระประชวร พระองค์ทรงรักษาด้วยการให้พระจุนทเถระ สวดโพชฌงคปริตรให้ฟัง เมื่อสวดจบ อาการประชวรของ พระพุทธองค์ก็หายไปเป็นอัศจรรย์เหมือนกัน นี่ก็คือการใช้ ธรรมโอสถรักษาอาการเจ็บไข้ได้ป่วยในสมัยอดีต ซึ่งเป็นวิธีการ ที่ได้ผลดีเยี่ยม เพราะฉะนั้นตั้งแต่โบร่ำโบราณมา ชาวพุทธเรา จึงนิยมอาราธนานิมนต์พระสงฆ์ไปเจริญพระปริตรที่บ้าน เพื่อ ขจัดความชั่วร้ายวิบัติต่างๆ ออกจากบ้าน ให้เหลือไว้แต่สิ่งที่เป็น สิริมงคล ในสมัยหลวงปู่วัดปากน้ำ ภาษีเจริญ ท่านอาศัยอานุภาพ โพชฌงคปริตรและวิชชาธรรมกาย รักษาโรคภัยไข้เจ็บให้หายได้ จนเป็นที่เลื่องลือ เป็นการรักษาโดยไม่ต้องใช้หยูกยา อานาจ