ธรรมะเพื่อประชา: การหลุดพ้นจากสังสารวัฏ : หน้า 566/607

ธรรมะเพื่อประชา หลุดพ้นจากสังสารวัฏ ๕๖๕ อาศัยอยู่ที่ศาลาวัดแห่งหนึ่ง ได้มีโอกาสฟังเสียงธรรมที่ภิกษุ ผู้ปรารภความเพียรรูปหนึ่ง นั่งสาธยายอยู่เป็นประจำทุกค่ำคืน แม้ฟังไม่เข้าใจ แต่ก็ชอบฟัง เมื่อฟังแล้วก็มีจิตเลื่อมใส เป็น อุปนิสัยติดตามตัวไปในภพชาติเบื้องหน้า ภายหลังถูกนกเหยี่ยวจับกินเป็นอาหารเมื่อละจากอัตภาพ ของสัตว์เดียรัจฉานนั้นแล้ว ได้ไปบังเกิดอยู่ในราชตระกูล เป็น พระราชธิดาทรงพระนามว่า อุพพรี แม้จะบังเกิดเป็นราชธิดา ผู้เพียบพร้อมไปด้วยเบญจกามคุณ แต่ด้วยอานิสงส์ที่ชอบฟัง เสียงการสาธยายธรรม และอุปนิสัยแห่งเนกขัมมปฏิปทาที่ ติดตัวมาข้ามภพข้ามชาติ จึงทำให้บุญกุศลที่ได้สั่งสมมาตักเตือน ให้พระนางเกิดความเบื่อหน่ายในฆราวาสวิสัย ได้บวชออกเป็น ปริพาชิกานอกพุทธศาสนา เมื่อบวชแล้วก็ได้บำเพ็ญเพียร ภาวนาจนได้เข้าถึงปฐมฌาน ครั้นละจากอัตภาพนั้นแล้ว ได้ไปบังเกิดเป็นพรหมอยู่ใน พรหมโลก มีความสุขอยู่ในการเข้าฌานสมาบัติอยู่ในพรหมวิมาน เป็นเวลายาวนานเป็นพุทธันดร แต่พรหมโลกนั้นยังคงอยู่ในภพ ทั้งสาม ก็ยังต้องเวียนว่ายตายเกิดอยู่ในสังสารวัฏ ดังนั้นเมื่อจุติ จากพรหมโลกก็ลงมาบังเกิดในตระกูลเศรษฐี เป็นธิดาของ เศรษฐีท่านหนึ่ง แต่ในภพชาตินั้นนางเป็นผู้ประมาทในชีวิต