ข้อความต้นฉบับในหน้า
๔๐วิธี เพื่อเข้าถึงพระธรรมกาย
១៨០
เข้าถึงธรรมกายเช่นกัน
หากเราเริ่มจากกำหนดลมหายใจเข้าออก ที่เรียกว่า
อานาปานสติ หมายถึงการใช้สติจับลมหายใจเข้าออกเพียง
อย่างเดียว ถ้าเอาสติไปผูกกับลมหายใจได้จริงๆ จะมีความรู้สึกว่า
ลมมันนิ่งเหมือนไม่ได้หายใจ พอลมหยุด ใจก็หยุด พอใจหยุด
ดวงธรรมก็เกิดเป็นดวงสว่าง ใสเป็นแก้วทีเดียว อย่างเล็กขนาด
ดวงดาวในอากาศ อย่างกลางก็ขนาดพระจันทร์ในคืนวันเพ็ญ
อย่างใหญ่ก็ขนาดพระอาทิตย์ตอนเที่ยงวัน
ถ้าหากลมมาหยุดที่ปากช่องจมูก ก็จะได้ดวงที่ตรงนั้น
ถ้าหยุดอยู่ที่กลางทรวงอก ดวงก็อยู่ที่กลางทรวงอก ถ้าอยู่ลึก
ลงไปอีก ที่สุดของลมหายใจ ดวงจะอยู่ที่สุดของลมหายใจ คือ
ฐานที่ ๗ ถ้าหยุดดวงอยู่ข้างนอกที่ปากช่องจมูก แล้วตั้งเอาไว้
อยู่อย่างนั้นเฉยๆ เราจะไม่พบธรรมกาย ได้เพียงความสุข
ความเบิกบาน มีสติ มีปัญญาอยู่ตรงนั้นอย่างเดียว ต้องไปที่สุด
ลมหายใจ คือตรงศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ นี้เท่านั้น จึงจะพบ
ธรรมกาย
ต่อมา ถ้าเราเริ่มมาจากอนุสติ ๑๐ เช่นเราระลึกนึกถึง
คุณของพระรัตนตรัย คุณของพระพุทธเจ้าก่อน พอระลึกนึกถึง
คุณของท่านตั้งแต่พุทธประวัติของท่านเรื่อยมาเลย จิตใจเกิด