ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประชาช
เป้าหมายสูงสุดของชีวิต
จะใช้งานก็สามารถน่าออกมาใช้งานได้คล่องแคล่ว มีปัญญา
แตกฉาน รอบรู้ในทุกๆ ด้าน รู้ว่าอะไรดีอะไรชั่ว อะไรถูกอะไรผิด
อะไรเป็นบุญอะไรเป็นบาป
มีวินิจฉัยที่ถูกต้องร่องรอยตาม
ความเป็นจริง มองเห็นประโยชน์ทั้งในปัจจุบันและอนาคตอย่าง
แจ่มแจ้ง
นักปราชญ์ราชบัณฑิตในสมัยก่อน เช่น พระบรมโพธิสัตว์
ท่านสอนตนเองได้ รู้ว่าเกิดมา มีอะไรที่เป็นสาระหรือไม่เป็นสาระ
จึงรู้จักวิธีการดำเนินชีวิตที่ถูกต้อง ว่าต้องสร้างบารมีไปจนกว่า
บารมีจะเต็มเปี่ยม ได้บรรลุเป้าหมายสูงสุดของชีวิต คือ
พระนิพพาน ตราบใดที่ยังไม่หลุดพ้นจากอาสวกิเลส ไม่ได้บรรลุ
กายธรรมอรหัต เป็นอันหนึ่งอันเดียวกับกายธรรมอรหัต ก็ยัง
ประมาทไม่ได้ อย่างน้อยจะต้องยึดเอาประโยชน์ในปัจจุบันและ
ประโยชน์ในอนาคตไว้ก่อน
ประโยชน์ในปัจจุบันเรียกว่า ทิฏฐธัมมิกัตถประโยชน์ คือ
ถึงพร้อมด้วยความหมั่น ตั้งแต่ตั้งใจศึกษาเล่าเรียน นำวิชาความรู้
นั้นมาประกอบอาชีพสุจริต ขยันขันแข็งทำงาน ไม่เกียจคร้าน
ไม่ผัดวันประกันพรุ่ง ได้ทรัพย์มาแล้วก็รู้จักเก็บรักษา ถึงพร้อม
ด้วยการรักษา ไม่ใช้จ่ายสุรุ่ยสุร่าย แต่ใช้ทรัพย์ให้เกิดประโยชน์
สูงสุดเพื่อตนเองและส่วนรวม และการที่จะให้ชีวิตสมบูรณ์ได้นั้น