ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประชาชน
มัชฌิมาปฏิปทา เส้นทางสู่ความหลุดพ้น
๒๕๑
การช่วยเหลือตนเองและสรรพสัตว์ ให้หลุดพ้นจาก
กิเลสอาสวะไปสู่อายตนนิพพาน ต้องอาศัยกำลังบุญกำลังบารมี
ที่มาก ทั้งบารมีแบบธรรมดา จนกระทั่งถึงขั้นอุปบารมีและ
ปรมัตถบารมี ต้องสร้างบุญบารมีกันชนิดที่เรียกว่า เป็นบุญ
นับอสงไขยไม่ถ้วน จึงจะช่วยเหลือตนเอง และสรรพสัตว์ให้พ้น
ทุกข์ได้ เหมือนอย่างเราสงสารเพื่อนมนุษย์ อยากช่วยเหลือเขา
ไม่ให้เดือดร้อน ถ้ามีทรัพย์สมบัติมากก็ช่วยเหลือได้เต็มที่ ทำให้
รอดพ้นจากความอดอยากยากจน ได้รับความสุขความสะดวก
สบายในชีวิต
ดังนั้น ถ้ามีบุญมากจะทำอะไรต่างๆ ก็ง่าย เราจึงต้อง
สั่งสมบุญให้ได้มากที่สุด และต้องทำกันไปเป็นทีมใหญ่ ทำกันไป
จนกว่าบารมีของเราจะเต็มเปี่ยม คือ ได้บรรลุมรรคผลนิพพาน
และไปสู่จุดหมายปลายทาง คือ ที่สุดแห่งธรรมพร้อมๆ กัน
*พระสารีบุตรเถระกล่าวธรรมภาษิตไว้ใน ธรรมทายาท
สูตร ว่า
“กตมา จ สา อาวุโส มชฺฌิมา ปฏิปทา จกฺขุกรณี ญาณ
กรณี อุปสมาย อภิญฺญาย สมโพธาย นิพฺพานาย สวตฺตติ ฯ
*มก. เล่ม ๑๓ หน้า ๒๐๙