การเจริญสมาธิภาวนาในปัจจุบัน : หน้า 419/607

ถึงพระรัตนตรัยอ ยอยู่ไกลก็เหมือนใกล้ ៤១៨ “อตีต์ นานุวาคเมยุย นปปฏิกงฺเข อนาคต ยทตมปทีมนต์ อปฺปตฺตญฺจ อนาคต ปญฺจุปฺปนฺนญฺจ โย ธมฺม ตตฺถ ตตฺถ วิปสฺสติ ต๋ วิทฺธา มนุพฺรูหเย อส์หินํ อสงฺกุปป์ อชเชว กิจฺจมาตบุ น หิ โน สงฺครนเตน เอวํ วิหาริมาตาปี ต๋ เว ภัทเทกรตฺโตติ โก ชญฺญา มรณ์ สุเว มหาเสเนน มจฺจุนา อโหร ตมตนทิต สนฺโต อาจิกุขเต มุนิ บุคคลไม่ควรคำนึงถึงสิ่งที่ล่วงไปแล้ว ไม่ควรมุ่งหวัง สิ่งที่ยังไม่มาถึง สิ่งใดล่วงไปแล้ว สิ่งนั้นก็เป็นอันละไปแล้ว และสิ่งที่ยังไม่มาถึง ก็เป็นอันยังไม่ถึง ก็บุคคลใดเห็นแจ้งธรรมที่เกิดขึ้นเฉพาะหน้าในที่นั้นๆ ไม่ง่อนแง่น ไม่คลอนแคลน บุคคลนั้นเมื่อรู้แจ้งธรรมนั้นแล้ว ควรเจริญธรรมนั้นไว้เนืองๆ ความเพียรควรทำเสียในวันนี้ แหละ เพราะใครเล่า จะพึงรู้ว่าความตายจะมีในวันพรุ่งนี้ การผัดเพี้ยนต่อพญามัจจุราชผู้มีเสนาใหญ่นั้นย่อมไม่มี มุนีผู้สงบระงับ ย่อมกล่าวสรรเสริญบุคคลผู้มีธรรมเป็น เครื่องอยู่ มีความเพียรเผากิเลส ไม่เกียจคร้านทั้งกลางวัน และกลางคืน” การเจริญสมาธิภาวนาในปัจจุบันนี้ เริ่มเป็นที่นิยม