ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรร
ฐานที่ ๗ ใส บริสุทธิ์ดุจตะวันแก้ว
๕๒
จากด้านขวาทะลุไปด้านซ้าย เส้นด้ายทั้ง ๒ ตัดกันเป็นกากบาท
จุดตัดเล็กเท่ากับปลายเข็ม จุดนี้เรียกว่าฐานที่ 5 ยกถอยหลังขึ้นมา
๒ นิ้วมือ คือ เอานิ้วชี้มือและนิ้วกลางมาวางซ้อนกัน ทาบตรง
จุดตัดนี้ จุดนี้เรียกว่าฐานที่ ๗ ซึ่งเป็นจุดกึ่งกลางกาย เป็น
ฐานที่ตั้งถาวรของใจของเราอย่างแท้จริง เราจะต้องเอาใจของ
เรามาหยุดนิ่งอยู่ตรงนี้ตลอดเวลา
ท่านใดรู้สึกอยากทําใจหยุดนิ่งเฉยๆ ก็ให้ทำใจนิ่งๆ สบายๆ
ไปเรื่อยๆ สําหรับท่านที่ชอบเผลอไปนึกถึงเรื่องอื่น ก็ให้เรานึก
ถึงบริกรรมภาวนาว่า สัมมา อะระหังๆ ๆ ควบคู่ไปกับการนึก
บริกรรมนิมิตก็ได้ หรืออาจจะนึกถึงความดีที่เราเคยทำผ่านมา
นึกแล้วจิตเป็นกุศล อารมณ์ดี เบิกบาน ผ่องใส หรือจะนึกถึง
อ้านาจแห่งศีล ท่านที่เคยรักษาศีล ๕ เป็นปกติอยู่แล้ว รักษา
ศีล ๘ ในวันพระวันโกน หรือเคยอยู่ธุดงค์สุดสัปดาห์ หรืออาจ
จะนึกถึงบุญที่เราเคยทำมาในอดีต เช่น การทอดกฐิน ทอดผ้าป่า
สร้างมหาวิหารพระมงคลเทพมุนี สร้างสภาธรรมกายสากล
การสร้างพระธรรมกายประจำตัวประดิษฐาน ณ มหาธรรมกายเจดีย์
สิ่งศักดิ์สิทธิ์อันยิ่งใหญ่ของมวลมนุษยชาติก็ดี นึกแล้วจะบังเกิด
ความปลื้มปีติ แช่มชื่น เบิกบานใจ เป็นสุขอย่างไม่มีประมาณ
เพราะมหาธรรมกายเจดีย์ ที่เราทุกคนได้ทุ่มเท ร่วมแรง
ร่วมใจสร้างกันขึ้นมาด้วยศรัทธาอันเปี่ยมล้นในพระรัตนตรัย