ข้อความต้นฉบับในหน้า
เส้นทางไปของผู้มีพระรัตนตรัยเป็นที่พึ่ง
๑๑๘
จะประสบความสุขทั้งในโลกนี้และโลกหน้า
*เหมือนชีวิตจริงของมาณพคนหนึ่งในสมัยพุทธกาล
นามว่า ฉัตตมาณพ เป็นบุตรคนเดียวของพราหมณ์ในเสตัพยนคร
มาณพนี้เป็นที่รักของบิดามารดามาก เพราะเป็นบุตรชายคนเดียว
เมื่อเติบโตขึ้น บิดาได้ส่งไปศึกษาเล่าเรียนมนต์และวิชาทั้งหลาย
ในสํานักของโปกขรสาติพราหมณ์ ซึ่งเป็นอาจารย์ที่มีชื่อเสียง
มากในยุคนั้น เนื่องจากว่ามาณพเป็นผู้ที่มีปัญญา จึงใช้เวลาไม่
นานนัก ก็สามารถศึกษาเล่าเรียนวิชาทั้งหลายได้จบสิ้น
เมื่อเรียนจบแล้วจึงเข้าไปหาอาจารย์และถามว่า
“กระผมได้ศึกษาเล่าเรียนจนจบแล้ว กระผมควรให้ทักษิณา
ค่าบูชาครูแก่อาจารย์เป็นจำนวนเท่าไรขอรับ” อาจารย์ของ
มาณพนั้นกล่าวว่า “ธรรมดาลูกศิษย์ควรให้ค่าบูชาครูพอเหมาะ
พอสมกับฐานะของตนเอง เจ้าจงน่ากหาปณะมาพันหนึ่ง เป็น
ค่าบูชาครูเถิด” พอมาณพได้ฟังอย่างนั้นก็ลาอาจารย์กลับมา
ที่เสตัพยนคร บ้านเกิดของตัวเอง ไหว้บิดามารดาแล้วบอก
เรื่องราวทั้งหมด แก่บิดาโดยกล่าวขึ้นว่า “ขอพ่อได้โปรดให้
ทรัพย์จํานวนพันกหาปณะแก่ลูกด้วยเถิด ลูกจะเอาไปเป็นค่าบูชา
*มก. เล่ม ๔๔ หน้า ๔๔๑