ต้นแบบแห่งความดี : หน้า 463/607

ต้นแบบแห่งความดี ៤៦២ ประพฤติวิเวกอันเป็นกิจของพระอริยเจ้า บุคคลผู้ไม่มีความ ห่วงใยในกามทั้งหลาย ย่อมข้ามโอฆะที่ข้ามได้โดยยาก” การปฏิบัติผิดทาง ที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้ทรงเคย ผ่านมาแล้ว คือการทรมานร่างกาย และการทำตัวให้พัวพันกับ เบญจกามคุณทั้งหลาย ทั้งสองอย่างนี้ไม่อาจทำให้พ้นทุกข์ได้ ท่านจึงหันมาปฏิบัติในทางสายกลาง ดำาเนินตามหลักไตรสิกขา คือ ศีล สมาธิ ปัญญา ประพฤติวิเวกหลีกเร้น เพื่อเจริญสมาธิ ภาวนา จนกระทั่งสามารถล่วงพ้นจากโอฆะ ข้ามกิเลสเครื่อง ร้อยรัดทั้งหลายได้ เครื่องร้อยรัดอย่างหนึ่ง คือกาม เป็น ปฏิปักษ์ต่อสมาธิ *พระพุทธองค์ทรงปรารภเรื่องนี้ เพราะเหตุมาจากกุลบุตร ชาวกรุงสาวัตถี ๕๐๐ คน ได้ออกบวชในสำนักพระบรมศาสดา แต่เนื่องจากยังเป็นผู้ใหม่อยู่ อินทรีย์ยังอ่อน จึงมีกามวิตก คือ ความตรึกในเรื่องกาม พระบรมศาสดาจึงทรงรับสั่งให้ พระอานนท์เถระ ไปนิมนต์ภิกษุเหล่านั้นมาประชุมพร้อมกัน แล้วมีพระพุทธดำรัสว่า “ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย การที่พวกเธอปล่อย ให้กิเลสครอบงำาใจเช่นนี้ ไม่สมควรเลย แม้แต่บัณฑิตในกาลก่อน *มก. เล่ม ๕๙ หน้า ๓๔๔