การดำเนินชีวิตอย่างมีธรรมะ : หน้า 21/580

ธรรมะ ประช สุวรรณ สาม ยอดกตัญญู เรามีชีวิตอยู่ในโลกนี้เพียงชั่วคราว ไม่ช้าก็จะต้องจากไป แม้ทรัพย์สมบัติภายนอกที่มีอยู่ เราก็ไม่สามารถเอาติดตัวไปได้ สิ่งที่จะติดตัวเราไป มีแต่บุญกับบาปเท่านั้น ถ้าหากเราสั่งสมบุญ ชีวิตเราก็จะมีคุณค่า เกิดมาแล้วเป็นประโยชน์ต่อตนเอง และ ต่อชาวโลก เพราะได้ใช้วันเวลาอันน้อยนิดที่มีอยู่ในโลกนี้ สร้าง บารมีอย่างเต็มที่ เช่นเดียวกับพระโพธิสัตว์ทั้งหลาย ว่า มีพุทธวจนะที่ปรากฏใน สุวรรณสามชาดก ขุททกนิกาย “โย มาตร์ ปิตร์ วา มจฺโจ ธมฺเมน โปสติ มาตาเปติภร์ น เทวาปิ นํ ติกิจฉนฺติ โย มาตร์ ปิตร์ วา มจฺโจ ธมฺเมน โปสติ อิเธว นํ ปสํสนฺติ เปจฺจ สคฺเค ปโมทติ บุคคลใด เลี้ยงมารดาและบิดาโดยธรรม แม้เทวดา และมนุษย์ย่อมสรรเสริญผู้เลี้ยงมารดาและบิดานั้น บุคคลใด เลี้ยงมารดาและบิดาโดยธรรม นักปราชญ์ทั้งหลายย่อม สรรเสริญบุคคลผู้เลี้ยงมารดาและบิดานั้นในโลกนี้ บุคคลนั้น ละจากโลกนี้ไปแล้ว ย่อมบันเทิงในสวรรค์” พระบรมศาสดาเมื่อประทับอยู่ ณ วัดพระเชตวันมหาวิหาร ทรงปรารภภิกษุรูปหนึ่งที่เลี้ยงดูบิดามารดาผู้ยากจนไร้ที่อยู่อาศัย