ธรรมะเพื่อประชา : หน้า 127/580

ธรรมะเพื่อประชา คุณนต้องทดแทน ๒๖ หมายใจว่า จะอาศัยท่านแล้วพ้นจากความยากจน เมื่อร่ำรวย แล้วจะได้มาบวงสรวงท่านให้ยิ่งๆ ขึ้นไป” เมื่อพระโพธิสัตว์ผู้มีความความกตัญญูได้ฟังดังนั้น จึง ปลอบโยนมหาทุคคตะว่า “ท่านบูชาเราผู้มีกตัญญูกตเวที รอบ ต้นละหุ่งนี้ มีหม้อใส่ขุมทรัพย์ตั้งไว้เรียงราย ท่านจึงกราบทูล พระราชาให้เอาเกวียนมาบนทรัพย์ไปกองไว้ที่ท้องพระลานหลวง เถิด แล้วพระราชาจักโปรดปรานพระราชทานตำแหน่งเศรษฐี ให้แก่ท่าน ครั้นบอกแล้วก็อันตรธานหายไป” ฝ่ายมหาทุคคตะ เมื่อทำตามที่พระโพธิสัตว์บอกแล้ว ในวันนั้น จากมหาทุคคตะ ได้กลายเป็นมหาเศรษฐีประจำเมืองทันที นี้เป็นเพราะความ กตัญญูของรุกขเทวาโพธิสัตว์ ดังนั้น ใครก็ตามที่เคยทำอุปการคุณต่อเรา เราต้องหา โอกาสตอบแทนให้ได้ อย่าได้ดูเบา เรื่องความกตัญญูเป็นเรื่องใหญ่ ผู้รู้กล่าวสอนไว้ว่า ผู้ใดไม่ประทุษร้ายมิตร เป็นผู้มีความกตัญญู ผู้นั้นแม้ศัตรูทั้งหลายก็ไม่ข่มเหง ย่อมข้ามพ้นศัตรูทั้งปวงได้ จะ เดินทางไกลก็ได้รับการต้อนรับในทุกที่ทุกสถาน เกียรติคุณย่อม ฟุ้งขจรไปไกล ย่อมได้รับการบูชาทั้งจากมนุษย์และเทวา จะได้ รับยศตำแหน่งรุ่งเรืองเหมือนพระอาทิตย์ และเป็นที่มาแห่งสิริ สมบัติทั้งหลาย จะไม่มีวันตกยากเลย เพราะฉะนั้นให้ทุกท่าน