ธรรมะเพื่อประชา : หน้า 27/580

ธรรมะเพื่อประชา สุวรรณ สาม ยอดกตัญญู ๒๖ เรื่องราวที่เกิดขึ้นให้แก่บิดามารดาฟัง แล้วพาไปยังที่สุวรรณสาม นอนอยู่ ดาบสและดาบสินีเศร้าโศกเสียใจเป็นอย่างยิ่ง ระลึกถึง ความดีของลูก แล้วตั้งสัตยาธิษฐานว่า “ขออานิสงส์ที่บุตรของ เราได้ประพฤติธรรม ได้บำรุงเลี้ยงดูเรา ด้วยคำสัตย์นี้ ขอพิษ จากลูกศรจงอันตรธานหายไป” เทพธิดา อพสุนทรี ผู้เคยเป็นมารดาของสุวรรณสามใน ชาติปางก่อน ก็มาช่วย ได้ตั้งสัตยาธิษฐานว่า “ใครๆ ที่จะเป็น ที่รักของเรายิ่งกว่าสุวรรณสามย่อมไม่มี ด้วยสัจวาจานี้ ขอ พิษร้ายจงหายไป" ความอัศจรรย์ก็พลันบังเกิดขึ้น พิษร้ายได้ หายไปในทันที สุวรรณสามกลับฟื้นขึ้นเป็นปกติ และนัยน์ตาที่ มืดบอดของบิดามารดา ก็ได้กลับเห็นชัดเจนเป็นปกติ พระราชาทรงอัศจรรย์ใจยิ่งนัก รู้สึกปลื้มปีติที่สุวรรณสาม ฟื้นคืนชีพ ทรงประคองอัญชลี แล้วขอขมาโทษ สุวรรณสาม จึงทูลถวายโอวาทว่า “ข้าแต่มหาราช ขอพระองค์ทรงประพฤติ ชอบในพระชนกชนนี มิตร อำมาตย์ ชาวเมือง สมณพราหมณ์ และสัตว์ทั้งหลาย และขอพระองค์ทรงปกครองแผ่นดินโดยธรรม จนตลอดพระชนม์ชีพเถิด” สุวรรณสามได้เลี้ยงดูบิดามารดาจนสิ้นอายุขัย ครั้นละ โลกแล้ว ได้บังเกิดในสุคติโลกสวรรค์ มีความสุขในสัมปรายภพ