เครื่องหมายของคนดี : หน้า 68/580

ธรระพี ประช เครื่องหมายของคนดี ๖๗ ปรารถนาดีต่อพ่อและแม่ แต่อย่าได้ทำอย่างนี้อีกเลย เพราะ ผลไม้ที่เจ้านำมานั้น มีขนาดไม่เท่ากัน สุกๆ ดิบๆ เมื่อบริโภค นานเข้า จะทำให้ท่านมีอายุสั้น” แต่น้องชายก็ไม่ได้ทําตาม เพราะมีแต่ความปรารถนาดีอย่างเดียว ยังขาดปัญญารอบรู้ เมื่อไม่ยอมเชื่อฟัง โสณดาบสจึงขับไล่น้องชายให้ไปอยู่ที่อื่น เพื่อให้ไปบำเพ็ญสมณธรรมให้เต็มที่ จะได้เป็นที่พึ่งแก่ตน ส่วน บิดามารดานั้น ท่านจะเป็นผู้ดูแลเอง เมื่อน้องชายได้ฟังดังนั้นก็สำนึกผิดในความดื้อรั้นของตน ไม่สามารถจะอยู่ในที่นั้นได้ จึงหลีกเร้นไปอยู่คนเดียว ปรารภ ความเพียรอยู่ในป่าลึก จนสามารถทำอภิญญาและสมาบัติให้ บังเกิดขึ้นได้ แล้วคิดว่า จะนำพระราชาทั่วทั้งชมพูทวีปมา ขอขมาพี่ชาย เพื่อจะได้มีโอกาสมาปรนนิบัติดูแลบิดามารดาอีก บ ดังนั้น นันทดาบสจึงได้เหาะไปเฝ้าพระเจ้ามโนซะ ได้ทูล ว่าจะนําราชสมบัติในชมพูทวีปทั้งหมดมาถวายแก่พระองค์ ด้วย อานุภาพของตน และจะช่วยคุ้มครองทหารในกองทัพ ไม่ให้ได้ รับอันตราย พระเจ้ามโนชะตอบตกลง จึงออกทำศึกโดยการ ดูแลของนันทดาบส ฉะนั้นการทำศึกของพระราชาทุกๆ ครั้ง จึงได้รับชัยชนะมาตลอด และไม่มีการเสียเลือดเนื้อเลยแม้แต่น้อย จนเวลาล่วงไป ๗ ปี ๗ เดือน ๗ วัน นันทดาบสก็