ธรรมะเพื่อประช : หน้า 122/580

ธรรมะเพื่อประช คุณ ต้องทดแทน การใช้ชีวิตอยู่ในโลกมนุษย์นี้ จะว่าง่ายก็ง่าย จะว่ายาก ก็ยาก หากไม่ประมาท หมั่นทำความดี โดยการทำทาน รักษาศีล เจริญภาวนา ปฏิบัติอยู่ทุกๆ วันไม่ให้ขาดเลยแม้แต่วันเดียว การดำรงชีวิตอย่างนี้ถือว่าได้กำไร เราจะได้บุญเป็นกำาไรของชีวิต บุญนั้นเป็นเหมือนขุมทรัพย์ที่มีค่ามหาศาล เป็นประดุจแก้ว สารพัดนึก ดังนั้นเราจะต้องรีบตักตวงบุญไว้ให้มากที่สุด เพราะ บุญเป็นสิ่งที่ไม่ควรสันโดษ ยิ่งหาได้มากยิ่งดี บารมียิ่งเพิ่มพูน ถ้าเกิดมาแล้ว ไม่ได้สั่งสมบารมี ชีวิตนี้ยังบกพร่องอยู่ เป็นชีวิต ที่ไม่สมบูรณ์ เกิดมาก็เสียโอกาสไปเปล่า ดังนั้น เมื่อมีโอกาสในการทําความดี ก็ต้องทําให้เต็มที่ ให้คุ้มค่า สมกับที่ได้เกิดมาเป็นมนุษย์มาพบพระพุทธศาสนา มีวาระพระบาลีที่กล่าวไว้ใน เตมิยชาดก ว่า “ยสฺส รุกฺขสฺส ฉายาย นิสีเทยุย สเยยย วา น ตสฺส สานํ ภนฺเชยุย มิตฺตทุพฺโภ หิ ปาปโก บุคคลนั่งหรือนอนที่ร่มเงาของต้นไม้ใด ไม่พึงหักราน กิ่งของต้นไม้นั้น เพราะผู้ประทุษร้ายมิตรเป็นคนเลวทราม” การจะดูว่าใครเป็นคนดีหรือไม่ดี ผู้รู้ท่านบอกว่า ให้สังเกต ตรงที่มีความกตัญญูกตเวทีหรือไม่ เพราะความกตัญญูเป็น พื้นฐานของคนดี และเป็นบันไดที่จะก้าวไปสู่ความเจริญรุ่งเรือง