ธรรมะเพื่อประช : หน้า 52/580

ธรรมะเพื่อประช อย่าลบหลู่ คุณ ท่าน ๕๑ ต่อมาพระราชาได้เรียกเขาไปเข้าเฝ้า แล้วตรัสถามว่า นอกฤดูกาลแล้วมะม่วงยังมีอยู่หรือ เขากราบทูลว่า “ตนมีมนต์ วิเศษที่สามารถเสกมะม่วงได้ ไม่ว่าจะในฤดูกาลไหน” พระองค์ มีพระประสงค์จะดูความสามารถของเขา จึงรับสั่งให้ทดลอง ทำให้ดูท่ามกลางมหาชน ในขณะที่เขาแสดงอานุภาพแห่งมนต์ นั่นเอง พลันปรากฏผลเป็นอัศจรรย์ ต้นมะม่วงที่ไม่มีผลก็ผลิ ดอกออกผล แล้วมะม่วงสุกก็ร่วงหล่นลงมาดังกับสายฝน มหาชน และเหล่าข้าราชบริพารต่างพากันชื่นชม ปรบมือกันเสียงดังสนั่น พระราชาจึงพระราชทานทรัพย์มากมายแก่เขา แล้ว ตรัสถามว่า “เรียนมนต์มาจากที่ไหน” เขาคิดว่า “ถ้าเราบอกว่า เรียนมาจากคนจัณฑาล ก็จะได้รับความอับอาย และเสื่อมเสีย เกียรติยศชื่อเสียง คนอื่นจะไม่นับหน้าถือตา และยังจะถูก มหาชนดูถูกดูหมิ่นเอาอีกด้วย” จึงกราบทูลว่า “เรียนมาจาก สำนักของอาจารย์ทิศาปาโมกข์” พร้อมๆ กับที่เขากล่าวมุสา มนต์ก็เสื่อมในทันทีโดยที่เขาไม่รู้ตัว เมื่อพระราชาได้สดับว่าเรียนจากอาจารย์ทิศาปาโมกข์ พระองค์ทรงปีติโสมนัส รับสั่งให้เขาเข้ามารับใช้ในพระราชวัง วันรุ่งขึ้นทรงมีพระประสงค์จะเสวยมะม่วงอีก จึงเสด็จไปที่พระ ราชอุทยาน รับสั่งให้ชายหนุ่มร่ายมนตร์ เพื่อเอาผลมะม่วงมา