ธรรมะเพื่อประชและความกตัญญู : หน้า 106/580

ธรรมะเพื่อประช พญาเนื้อยอดกตัญญู ๑๐๕ ตัวเดียว พวกเขาก็คงไม่สงสัย การที่ท่านทั้งสองมีชีวิตรอด นั้นแหละ เป็นสิ่งที่ประเสริฐสุดสำหรับลูก ลูกจะทำให้พ่อกับแม่ มีชีวิตรอด ไม่ต้องเป็นห่วงลูกหรอกนะ เมื่อลูกออกไปแล้วจะหา ทางกลับมาอีก” ขณะที่คนเหล่านั้นต่างพากันฟาดพุ่มไม้นั้น พระโพธิสัตว์ก็ได้กระโจนออกมา แล้วได้วิ่งเข้าไปหาฝูงเนื้อ ทั้งหลาย เมื่อคนเห็นอย่างนั้น ก็คิดว่า คงไม่มีเนื้อตัวอื่นแล้ว จึงดาหน้าฟาดพุ่มไม้อื่นต้อนเนื้อจนหมด เมื่อการต้อนเนื้อเสร็จสิ้นลง ก็ได้พากันไปกราบทูล เรื่องนั้นทั้งหมดให้พระเจ้าโกศลทรงทราบ ตั้งแต่บัดนั้นเป็นต้นมา เมื่อพระราชาต้องการล่าเนื้อ พระองค์จะมุ่งตรงมายังสถานที่นั้น เพื่อล่าเนื้อเอง แต่หากวันใดที่พระองค์ไม่สามารถเสด็จมาเองได้ ก็จะส่งอำมาตย์คนหนึ่งมายิงเนื้อเอาไปปรุงอาหารให้พระองค์ ครั้นเหตุการณ์เป็นอย่างนั้นฝูงเนื้อทั้งหลายก็เลยพากันจัดลำดับ กันขึ้น หมายถึงว่า พากันจัดลำดับของตนเอง และพวกพ้องว่า วันนี้เป็นลำดับของใคร ผู้นั้นก็ต้องสละชีพออกไปให้พระราชา หรือผู้ที่มาล่ายิงแทนหมู่คณะทั้งหมดเมื่อพวกเนื้อตกลงกันอย่างนี้ ทุกๆ วันก็จะมีตัวแทนออกไปสละชีวิตให้พระราชาหรือผู้ที่รับสั่ง ให้มายิง จนกระทั่งวันเวลาได้ผ่านล่วงเลยนานเข้า มารดาและบิดาของพระโพธิสัตว์รู้สึกห่วงใยพระโพธิสัตว์ มาก คอยติดตามข่าวคราวตลอดมา ท่านทั้งสองรู้ดีว่ากำลัง