บทเรียนจากความอกตัญญู : หน้า 168/580

ธรระพี ประช พญากวางทอง (๒) ๑๖๗ คนที่อกตัญญูนั้น จะไม่เป็นที่รักของใครๆ เพราะจะนำ แต่ความเดือดร้อน และความเสื่อมเสียมาให้สังคมที่ตนอยู่ ไม่มี ใครในโลกอยากสมาคมกับคนอกตัญญู เพราะรู้สึกไม่วางใจและ ไม่ปลอดภัย กิตติศัพท์ไม่ดีของความเป็นคนอกตัญญูนี้ จะติดตัว ไปข้ามภพข้ามชาติ เหมือนความอกตัญญูของพระเทวทัตที หลวงพ่อเล่าค้างเอาไว้เมื่อครั้งที่แล้ว ท่านผิดคำสัญญาต่อ กวางทองโพธิสัตว์ ตั้งแต่สมัยก่อนโน้น แต่ชื่อเสียงของท่านก็ เป็นเรื่องเล่าขานเป็นตำานานมากระทั่งถึงปัจจุบันชาตินี้ *เมื่อครั้งที่แล้ว หลวงพ่อได้กล่าวถึงตอนที่ลูกเศรษฐี ละเมิดต่อคําสัญญาที่ให้ไว้ต่อพญากวางทองว่า จะไม่บอกที่อยู่ ให้แก่ใครๆ แต่เพราะความโลภในทรัพย์สมบัติ และความเป็น คนอกตัญญูจึงผิดคำสัญญาได้นำทางพระราชาพร้อมทั้งราชบุรุษ เดินทางไปถึงไพรสณฑ์ใหญ่ เพื่อจะจับพญากวางทอง เมื่อเข้า ไปถึงที่พำนักของพญากวางทองแล้ว ราชบุรุษได้ถืออาวุธครบมือ เตรียมพร้อมที่จะยิงกวางทองทุกขณะ เมื่อพร้อมแล้ว ลูกเศรษฐี ก็ให้สัญญาณ สุวรรณมงฺคโพธิสัตว์ฟังเสียงนั้นแล้ว คิดว่า ภัยของเราเกิดจากบุรุษผู้ประทุษร้ายมิตร แล้วก็ลุกขึ้นตรวจดู ทุกทิศทุกทาง เห็นราชบุรุษเสื้อธนู เตรียมจะปลิดชีพตน จึง *มก. รุรุมิคชาดก เล่ม 50 หน้า ๓๑๓