ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประชา
อภิชาตบุตร ยอดกตัญญู
๑๕๐
หาได้ยากในโลก ดังตัวอย่างของผู้ที่ได้รับอานิสงส์จากการบำรุง
บิดามารดา
*เรื่องมีอยู่ว่า เมื่อครั้งอดีตกาลในกรุงพาราณสี พระ
โพธิสัตว์เป็นคนตกยากชื่อว่า สุตนะ ได้รับจ้างหาเงินมาเลี้ยงดู
มารดาบิดาผู้แก่ชราเป็นอย่างดี เมื่อบิดาถึงแก่กรรมก็เลี้ยงดู
มารดาด้วยความกตัญญูเสมอมา
ในสมัยนั้น พระเจ้ากรุงพาราณสี ทรงพอพระทัยในการ
ล่าเนื้อ วันหนึ่งเสด็จเข้าไปในป่า ทรงบัญชาว่า “ถ้าเนื้อหนีไป
ทางที่ผู้ใดยืนอยู่ คนนั้นจะต้องถูกปรับสินไหม” บังเอิญว่าเนื้อ
ทรายตัวหนึ่ง หนีไปทางที่พระราชาประทับยืนอยู่ พระราชาทรง
ติดตามเนื้อนั้นไป และทรงฟันเนื้อด้วยพระขรรค์ขาดเป็น ๒ ท่อน
แล้วคล้องไว้ที่ไม้คาน ระหว่างทางที่เสด็จกลับ จึงทรงพักและ
บรรทมที่โคนต้นไทร
พอทรงหายเหนื่อยพระองค์จะเริ่มเสด็จต่อ แต่มียักษ์
ตนหนึ่งชื่อว่า มฆเทพ เข้ามาจับพระหัตถ์ของพระองค์ไว้ แล้วขู่
ว่าจะฆ่าเป็นอาหาร พระราชาทรงต่อรองกับยักษ์ว่า “ท่านอย่า
ได้กินเราเลย เราเป็นพระราชาแห่งเมืองพาราณสี หากเรารอด
*มก. สุตนชาดก เล่ม ๕๙ หน้า ๒๒๔