ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประช
อย่าลบหลู่ คุณ ท่าน
๕๓
แต่อย่างใด” แล้วพระองค์ก็รับสั่งให้เฆี่ยนตีบุรุษผู้อกตัญญู
ลบหลู่คุณอาจารย์ แล้วเนรเทศออกไปจากเมือง
เพราะฉะนั้น ความกตัญญูมีความสำคัญมาก โบราณ
ท่านสอนว่า เราจะดูว่าบุคคลใดเป็นคนดี ควรคบหาสมาคมด้วย
หรือไม่ ก็ต้องดูที่ความกตัญญูรู้คุณ โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับผู้เป็น
ครูบาอาจารย์แล้ว ยิ่งต้องให้ความเคารพ แม้จะเป็นครูบา
อาจารย์กันเพียงวันเดียวหรือครู่เดียวก็ตาม ธรรมดาของบัณฑิต
เมื่ออาศัยนั่งหรือนอนที่ใต้ร่มเงาต้นไม้ใด ก็ไม่ควรหักราน
กิ่งก้านของต้นไม้นั้น จึงเป็นผู้รู้คุณท่าน ไม่ลบหลู่ดูหมิ่น แล้ว
เราจะเป็นผู้มีความเจริญรุ่งเรืองในชีวิต
ให้มีความกตัญญูดุจเดียวกับพระสารีบุตรเถระ ที่ระลึก
ถึงคุณของราธพราหมณ์ แม้ตักบาตรถวายข้าวเพียงทัพพีเดียว
ท่านก็ได้ตอบแทนพระคุณ จนกระทั่งพระราธะได้บรรลุคุณวิเศษ
สูงสุดในพระพุทธศาสนา คือสําเร็จเป็นพระอรหันต์ ยิ่งไปกว่านั้น
เราควรแสดงความกตัญญูกตเวทีต่อตนเอง ด้วยการทำชีวิต
ที่ได้เกิดมาด้วยกายมนุษย์นี้ ให้เป็นชีวิตที่ทรงคุณค่าสูงสุด
โดยหมั่นประพฤติปฏิบัติธรรม ฝึกฝนใจให้หยุดนิ่ง จนเกิดเป็น
กายธรรมเข้าถึงผู้รู้แจ้งที่อยู่ภายใน คือพระธรรมกาย