ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประช
พญานกแขกเต้า
๑๑
การแสวงหาอาหาร ร่างกายก็ผ่ายผอม ไม่มีเรี่ยวแรงที่จะ
ทํางานหาเลี้ยงชีพด้วยตนเอง พระลูกชายซึ่งเป็นผู้มีความกตัญญู
จึงนำอาหารที่ได้จากการบิณฑบาตมาเลี้ยงท่านทั้งสองทุกวัน
พระบรมศาสดาทรงทราบถึงเรื่องนี้ จึงตรัสเรียกภิกษุ
รูปนั้นมา แล้วทรงถามว่า “ดูก่อนภิกษุ เธอบิณฑบาตมาเลี้ยง
บิดามารดาของเธอ จริงหรือ” ภิกษุรูปนั้นทูลตอบว่า “ข้าแต่
พระองค์ผู้เจริญจริงพระเจ้าข้า” พระพุทธองค์จึงตรัสสรรเสริญว่า
“ดีแล้วภิกษุ แม้แต่บัณฑิตในกาลก่อน เกิดเป็นสัตว์เดียรัจฉาน ก็
ยังเลี้ยงดูพ่อแม่ที่แก่แล้ว ด้วยอาหารที่หามาด้วยจะงอยปาก”
ทรงระลึกชาติหนหลัง แล้วนำเรื่องในอดีตมาตรัสเล่าให้ภิกษุ
ทั้งหลายฟังว่า
ในอดีตมีนกแขกเต้าฝูงใหญ่อาศัยอยู่ในป่างิ้วบนยอด
เขาแห่งหนึ่ง ครั้งนั้น พระโพธิสัตว์ได้ถือกำเนิดเป็นลูกของ
พญานกแขกเต้า เมื่อเติบโตขึ้น มีรูปร่างงดงาม สมบูรณ์ด้วย
พละกำลัง และสติปัญญา เมื่อบิดาของพระโพธิสัตว์แก่ชราลง
จึงแต่งตั้งให้พระโพธิสัตว์เป็นจ่าฝูงปกครองฝูงนกเหล่านั้น
*มก. สาลิเกทารชาดก เล่ม 50 หน้า ๓๔๙