ธรรมะเพื่อประช: บทเรียนจากพระเทวทัต : หน้า 96/580

ธรรมะเพื่อประช ไม่ควรคบ ผู้อกตัญญู ៩៥ บั้นปลายชีวิตของพระเทวทัตยอดอกตัญญูนั้น ก็ต้องถูก กรรมที่ตนเองทํา ส่งผลให้ถูกธรณีสูบ ระหว่างที่เดินทางจะมา กราบขอขมาพระบรมศาสดา แต่ก็นับเป็นบุญที่ยังสำนึกผิดใน วินาทีสุดท้าย ได้กล่าวคำขอขมาพระบรมศาสดา และผลบุญนี้ จะทําให้พระเทวทัตสามารถบรรลุธรรมเป็นพระปัจเจกพุทธเจ้า ในภพชาติสุดท้าย แต่ตอนนี้ก็ยังชดใช้กรรมในอเวจีมหานรกอยู่ เพราะปรารภเรื่องของพระเทวทัต พระบรมศาสดาจึงตรัสกับ ภิกษุทั้งหลายว่า “ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ไม่ใช่แต่ภพชาตินี้เท่านั้น ที่พระเทวทัตเป็นผู้อกตัญญู แม้ในอดีตชาติพระเทวทัตก็เป็นคน อกตัญญูเหมือนกัน แล้วทรงนำอดีตนิทานมาตรัสเล่าว่า” *ในอดีตกาล พระโพธิสัตว์บังเกิดเป็นนกหัวขวาน อาศัย อยู่ที่ป่าหิมพานต์ คราวนั้น มีราชสีห์ตัวหนึ่งกินเนื้อที่ล่ามาได้ แต่เกิดเคี้ยวไม่ดี รีบกลืนลงไปทําให้กระดูกติดคอจนบวมเป่ง ไม่ สามารถที่จะจับเหยื่อกินได้ ความทุกข์ทรมานบังเกิดขึ้นกับราช สีห์เป็นอย่างมาก แต่ไม่รู้จะทำอย่างไร ได้แต่แสดงอาการทุรน ทรายด้วยความเจ็บปวด ขณะนั้นเอง นกหัวขวานโพธิสัตว์ได้ บินหาอาหารอยู่ในบริเวณนั้น ได้เห็นราชสีห์นอนทุรนทุราย อย่างนั้น จึงถามว่า “สหาย ทำไมท่านถึงทุรนทุรายอย่างนี้ เป็น *มก. ชวสกุณชาดก เล่ม ๕๔ หน้า ๔๒๗