ธรรมะและการบรรลุธรรม : หน้า 363/580

ธรรมะ ประช เพียงพบเห็นก็เป็นมงคล ๓๖๒ กราบเรียนต่อไปว่า “รูปร่างของพระคุณเจ้าไม่สูงเกินไปหรอก ขอรับ แต่เกียรติคุณของพระคุณเจ้าสูงเหลือเกิน คุณทั้งหลาย ของพระคุณเจ้าฟุ้งขจรขจายไปเบื้องบนแห่งมหาสมุทร แผ่ไปสู่ ที่ทั้งหลายประดุจดั่งเมฆ ที่ครอบงำชมพูทวีปทั้งปวง แม้กระผม นั่งอยู่ใกล้ประตูเมืองปาฏลีบุตรอันแสนไกล ยังได้สดับเสียง สรรเสริญพระคุณเจ้า จึงได้มีอุตสาหะมา ณ ที่นี้ ขอรับ” เมื่อได้กราบเรียนกับพระเถระเช่นนั้นแล้ว เขาได้ถวาย อาหารบิณฑบาตแด่ท่าน แล้วจัดแจงแสวงหาบาตร และจีวร บริขาร ขอบรรพชาอุปสมบทในสํานักของพระเถระ เมื่อบวช แล้วก็มีความเพียรเรียนพระกัมมัฏฐาน ตั้งอยู่ในโอวาทของพระ อุปัชฌาย์อาจารย์ ล่วงไปประมาณ ๒-๓ วัน ท่านก็ได้บรรลุธรรม เป็นพระอรหันต์ ครั้นสิ้นอายุสังขารก็ดับขันธ์เข้าสู่พระนิพพาน เลิกเวียนว่ายในวัฏสงสารอีกต่อไป เราจะเห็นว่า เพียงได้ยินได้ฟังเกียรติคุณของพระอริยเจ้า พราหมณ์ผู้มีบุญท่านนั้นก็บังเกิดความเลื่อมใส แม้หนทางจะ ยาวไกลเพียงใด ท่านก็ปรารถนาจะได้เข้าใกล้ ได้เห็นสมณะ ได้ฟังธรรม และเต็มใจที่จะปฏิบัติตามคำสอนของท่านผู้รู้ จนใน ที่สุด ได้บรรลุมรรคผลนิพพานอันเป็นเป้าหมายสูงสุดของชีวิต เราทุกคนเกิดมาสร้างบารมี แม้ว่าในภพชาตินี้ เราจะ