ธรรมะเพื่อประช: เรื่องของราชสีห์ที่ไม่รู้คุณ : หน้า 98/580

ธรรมะเพื่อประช ไม่ควรคบ ผู้อกตัญญู ៩៧ แล้ว วันหนึ่งมันได้จับกระบือตัวใหญ่ และกำลังกินอย่าง เอร็ดอร่อยอยู่นั้น บังเอิญที่นกหัวขวานโพธิสัตว์บินผ่านมาพบ เข้าพอดี จึงคิดในใจว่า “เราจะทดสอบเจ้าราชสีห์ตัวนี้ดูสักครั้ง ว่าการที่เราทำคุณกับมันครั้งก่อน ยังจำคุณได้ไหม และยังจะ คิดตอบแทนบุญคุณแก่ผู้มีคุณหรือไม่” เมื่อคิดอย่างนี้ ก็บิน เข้าไปหาราชสีห์ตัวนั้นแล้วกล่าวว่า “ท่านพญาเนื้อ เราเคยทํากิจ แก่ท่านครั้งหนึ่งตามกําลังของเรา เราจะได้อะไรตอบแทนจาก ท่านบ้างล่ะ” พอราชสีห์ตัวนั้นได้ฟังอย่างนั้น แทนที่จะคิดถึงบุญคุณที่ ผู้อื่นกระทำแก่ตน แต่กลับไม่ได้คิดอย่างนั้น เพราะตนเองมี นิสัยเป็นผู้ที่ดุร้ายไม่รู้คุณของผู้อื่นจึงพูดขึ้นด้วยความฉุนเฉียวว่า “ตอนที่ท่านเข้าไปในปากของเรานั้น เราไม่กัดกินท่านก็บุญแล้ว ยังมาทวงเอาอะไรอีก” เมื่อพระโพธิสัตว์ได้ฟังอย่างนั้น ก็เลย เอ่ยกล่าวเป็นข้อคิดว่า “น่าติเตียนจริงๆ เลย สำหรับผู้ที่ไม่รู้ บุญคุณผู้อื่น และไม่เคยทำความดีให้แก่ใครๆ การรู้จักหรือคบ กับคนที่ไม่มีความกตัญญูนั้น ไม่มีประโยชน์อันใดเลย” พอกล่าว อย่างนี้จึงบินจากไป หลังจากที่พระศาสดาตรัสเล่าเรื่องนี้แล้ว พระองค์ทรงประชุมชาดกว่า “ภิกษุทั้งหลาย ราชสีห์ตัวที่ไม่รู้ คุณใครก็คือเทวทัตนั่นเอง”