ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประช
โลก ตระการของคนเขลา
๕๒๗
ป้องกันอันตรายต่างๆ ให้ท่านเดินทางโดยปลอดภัยจนกว่าจะไป
ถึงพระผู้มีพระภาคเจ้า
เช้าวันนั้น พระผู้มีพระภาคเจ้าทอดพระเนตรเห็น
ยสกุลบุตรเข้ามาในข่ายพระญาณ ทรงรู้ว่า วันนี้ผู้มีบุญจะมาหา
พระองค์ จึงเสด็จจงกรมอยู่ในป่าเพื่อรอคอยการมาของท่าน
ขณะนั้นเอง ยสกุลบุตรเดินตรงเข้าไปในบริเวณนั้น พร้อมกับ
เปล่งอุทานให้พระผู้มีพระภาคเจ้าได้ยินว่า “ท่านผู้เจริญ ที่นี่วุ่น
วายหนอ ที่นี่ขัดข้องหนอ”
พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสตอบว่า “ดูก่อนยสะ ที่นี่ไม่วุ่นวาย
ที่นี่ไม่ขัดข้อง มาเถิดยสะ เราจักแสดงธรรมแก่เธอ” ทันทีที่
ยสกุลบุตรได้ยินว่า ที่นี่ไม่วุ่นวาย ไม่ขัดข้อง ท่านร่าเริงบันเทิงใจ
เหมือนปลาในหนองน้ำที่แห้งขอด ดีดตัวขึ้นรับสายฝนที่ตกลง
มาให้ความชุ่มฉ่ำ ท่านถอดรองเท้าทองพลางเข้าไปถวายบังคม
พระผู้มีพระภาคเจ้า แล้วนั่งฟังธรรมจากพระองค์ด้วยความ
เคารพนอบน้อมอย่างยิ่ง
พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงแสดงอนุปุพพิกถา คือ ตรัสถึง
การให้ทานว่า เป็นสิ่งที่ควรทำ เพราะเป็นการขจัดความตระหนี่
ออกจากใจ จะได้เป็นบุญกุศลติดตัวข้ามภพข้ามชาติ เกิดมา
กี่ภพกี่ชาติจะได้ไม่ต้องลําบากในการทํามาหากิน จะได้สร้าง
บารมีได้อย่างสะดวกสบาย แล้วจึงตรัสเรื่องการรักษาศีล ซึ่ง