ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประช
ปุจฉา-วิสัชนา
ဇကက
ส่วนคนเหล่าใด เป็นคนตระหนี่เหนียวแน่น ดีแต่ว่าเขา
กีดขวางคนเหล่าอื่นผู้กำลังให้ทานอยู่ คนเหล่านั้นย่อมเข้าถึงนรก
กำเนิดสัตว์เดียรัจฉาน หรือยมโลก ถ้าหากถึงความเป็นมนุษย์
ย่อมเกิดในสกุลคนยากจน ซึ่งจะหาท่อนผ้า อาหาร ความร่าเริง
และความสนุกสนานได้โดยยาก คนพาลเหล่านั้นมีความมุ่งมาด
ปรารถนาสิ่งใดจากผู้อื่น เขาย่อมไม่ได้แม้สิ่งนั้นสมดังความ
ปรารถนา นั่นเป็นผลในภพนี้ และภพหน้าย่อมมีทุคติเป็นที่ไป
อีกด้วย”
เทวดาองค์ต่อไปทูลถามว่า “อะไรหนอ ยังคนให้เกิด
อะไรหนอ ของเขาย่อมวิ่งพล่าน อะไรหนอ เวียนว่ายไปยังสงสาร
อะไรหนอ เป็นภัยใหญ่ของเขา” พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสตอบว่า
“ตัณหายังคนให้เกิด จิตของเขาย่อมวิ่งพล่าน สัตว์เวียนว่ายไป
ยังสงสาร ทุกข์เป็นภัยใหญ่ของเขา”
เทวดาอีกองค์ทูลถามย้ำอีกว่า “อะไรหนอ ยังคนให้เกิด
อะไรหนอ ของเขาย่อมวิ่งพล่าน อะไรหนอ เวียนว่ายไปยังสงสาร
อะไรหนอ เป็นที่พำนักของสัตว์นั้น” พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัส
ตอบว่า “ตัณหายังคนให้เกิด จิตของเขาย่อมวิ่งพล่าน สัตว์
เวียนว่ายไปยังสงสาร กรรมเป็นที่พำนักของสัตว์นั้น”
เทวดาองค์อื่นผลัดกันทูลถามว่า “อะไรหนอ บัณฑิต
กล่าวว่าเป็นทางผิด อะไรหนอ สิ้นไปตามคืนและวัน อะไรหนอ