ธรรมะเพื่อประช : หน้า 126/580

ธรรมะเพื่อประช คุณน นนี้ต้อ ต้องทดแทน ๒๕ เทวดาเป็นมงคล เมื่อถึงงานมหรสพ มหาชนต่างพากันทำพลี- กรรมแก่รุกขเทวาของตน สมัยนั้นมีมหาทุคคตะผู้หนึ่งเห็นเขา บวงสรวงบูชาเทวดาด้วยวัตถุของหอม และอาหารหวานคาว อย่างดี ก็อยากจะบูชารุกขเทวดาบ้าง จึงเดินไปหยุดยืนอยู่ ไม่ไกลต้นละหุ่งแล้วกล่าว นอบน้อมเทวดาด้วยความเคารพ ในใจของหนุ่มผู้ยากไร้คิดว่า “ธรรมดาเทวดาย่อมเสวย แต่ของขบเคี้ยวอันเป็นทิพย์ เทวดาคงไม่เสวยขนมรําของเรา ไว้ให้ร่ำรวยก่อนเถอะ แล้วจะหาอาหารอร่อยๆ มาบวงสรวง เทวดา” แล้วคิดจะกินขนมเสียเอง ขณะที่กำลังจะเดินจากไป พระโพธิสัตว์ผู้สถิตอยู่เหนือคาคบไม้ได้กล่าวว่า “ดูก่อนท่าน มหาทุคคตะ หากเราไม่กินขนมของท่านแล้ว จักกินขนมอื่นได้ อย่างไร ท่านจงนำขนมมาเถิด” เมื่อได้ฟังดังนั้นชายหนุ่มหันกลับไปมองเห็นรุกขเทวดาก็ บังเกิดความปีติใจ รีบนําขนมรําเข้าไปวางไว้บนคาคบไม้ แล้ว กระทำพลีกรรมแก่รุกขเทวา เมื่อพระโพธิสัตว์เสวยโอชารสของ ขนมแล้ว ถามว่า “ท่านปฏิบัติเราเพื่อต้องการอะไรหรือ” หนุ่มยากไร้บอกว่า “ข้าพเจ้าเป็นคนเข็ญใจมาปรนนิบัติด้วย *มก. อรรถกถาชาดก เอกนิบาต เล่ม ๕๖ หน้า ๔๒๐