คำศัพท์และแนวคิดในพระพุทธศาสนา : หน้า 550/580

ดุสิต เดียรถีย์ ตถาคต ตบะ ธรระพี ประช พจนานุกรม สำหรับ หนังสือธรรมะเพื่อประชาชน ៥៤៩ สวรรค์ชั้นที่ ๔ มีท้าวสันดุสิตเทวราชปกครอง เป็นชั้นที่สถิต ของพระโพธิสัตว์ นักบวชภายนอกพระพุทธศาสนา พระนามอย่างหนึ่งของพระพุทธเจ้า เป็นคำที่พระพุทธเจ้า ตรัสถึงพระองค์เอง ความเพียรเครื่องเผาผลาญกิเลส, การบำเพ็ญเพียรเพื่อ กำจัดกิเลส ไตรลักษณ์ ลักษณะ ๓ คือความไม่เที่ยง ความเป็นทุกข์ เป็นอนัตตา ไตรสิกขา สิกขา ๓, ข้อปฏิบัติที่ต้องศึกษา ๓ อย่าง คือ ศึกษาเรื่อง ศีล สมาธิ ปัญญา ถูปารหบุคคล บุคคลผู้ควรแก่สถูป คือ บุคคลที่ควรนำกระดูกบรรจุสถูป ไว้บูชา มี ๔ คือ ๑.พระพุทธเจ้า ๒.พระปัจเจกพุทธเจ้า ๓.พระอรหันตสาวก ๔.พระเจ้าจักรพรรดิ ทักขิณาวัฏ เวียนประทักษิณ คือ เวียนขวาเหมือนเข็มนาฬิกา ทักขิไณยบุคคล บุคคลผู้ควรรับทักษิณา ได้แก่ พระสงฆ์, สมณะ ทักขิโณทก น้ำที่หลั่งในเวลาทำทาน เป็นเครื่องหมายของการให้ ทัสสนานุตตริยะ การเห็นที่ยอดเยี่ยม ทิพพจักขุ ตาทิพย์, ญาณพิเศษของผู้ได้อภิญญาทั้งหลาย ทิศาปาโมกข์ อาจารย์ผู้มีชื่อเสียงโด่งดัง ทุกรกิริยา ทุศีล การทำความเพียรอันยากที่ใครๆ จะทำได้ มีศีลชั่ว คือ ประพฤติไม่ดี มักละเมิดศีล