ความกตัญญูในธรรมะ : หน้า 105/580

ธรรมะเพื่อประชll เนื้อยอ พญาเนื้อ ยอดกตัญญู ๑๐๔ จะทำให้พระราชาไม่ทอดทิ้งพระราชกรณียกิจ และพวกเราเอง ไม่ต้องเสียการเสียงานด้วย เพราะมัวแต่ตามเสด็จเข้าป่าอย่างนี้” จึงลงความเห็นว่า จะช่วยกันต้อนเนื้อในป่าทั้งหมด ให้มา รวมกันอยู่ในที่แห่งหนึ่งแล้วกั้นเขตไว้ เพื่อที่พระราชาจะได้ ล่าเนื้อได้ทุกวัน ข้าราชบริพารทั้งหลายจะได้ไม่ลำบากใจ และ ไม่เสียงานด้วย เมื่อเห็นเนื้อฝูงใหญ่ถูกคน เมื่อมีความเห็นกันอย่างนั้น ก็พากันล้อมสวนป่าอัญชัน สร้างประตู ขุดสระโบกขรณี ปลูกต้นไม้ไว้อย่างสวยสดงดงาม เมื่อสถานที่พร้อมแล้ว ก็พารวมพลกันเดินฟาดตามพุ่มไม้ต่างๆ เพื่อต้อนฝูงเนื้อให้ไปรวมอยู่ในคอก ในขณะที่เสียงอึกทึก ครึกโครมดังก้องทั่วป่านั้น พระโพธิสัตว์ก็ได้พามารดา และบิดา ไปนอนพักอยู่ที่ดอนแห่งหนึ่ง มากมายกำลังต้อนอยู่นั้น และใกล้จะเดินทางมาถึงที่ที่ตนเอง และมารดาบิดาอยู่ ก็ฉุกใจคิดว่า ผู้คนมากมายมีอาวุธครบมือ ได้เที่ยวไล่ต้อนเนื้ออยู่ และใกล้จะมาถึงพวกเราแล้ว หากเราไม่ ทำอะไรสักอย่าง อันตรายก็คงถึงกับพ่อ และแม่แน่ๆ เอาเถิด วันนี้เราจะสละชีวิตทดแทนพระคุณของท่านทั้งสอง เมื่อคิด อย่างนี้ก็ไม่รอช้า ลุกขึ้นทำความเคารพและขอขมาท่านทั้งสอง พร้อมกับกล่าวว่า “ข้าแต่พ่อและแม่ ถ้าคนเหล่านี้เห็นพวกเรา ทั้งหมดก็คงไม่มีใครรอด ลูกจะกระทำกลอุบาย หากลูกออกไป