ธรรมะเพื่อประช : หน้า 276/580

ธรรมะเพื่อประช มองโลกในแง่ดี ๒๗๕ ศัตราสังหารตนเองอยู่ แต่ข้าพระองค์ไม่ต้องแสวงหาสิ่งนั้นเลย กลับมีคนปลิดชีพให้ พระเจ้าข้า” พระพุทธองค์จึงตรัสชมพระปุณณะว่า เป็นผู้รู้จักฝึกฝน ตนเอง และมีจิตใจสงบ จะสามารถอยู่ในสุนาปรันตชนบทได้ อย่างมีความสุข ให้ตั้งใจประพฤติปฏิบัติกัมมัฏฐาน และทำให้ ถึงที่สุดแห่งทุกข์ พระปุณณะเกิดความปีติยินดี และอนุโมทนา ในพุทธภาษิตของพระพุทธองค์ แล้วท่านก็เก็บเสนาสนะ ถือบาตร และจีวรเดินทางจาริกไปยังสุนาปรันตชนบท ท่านเป็นผู้ประกอบด้วยปัญญา คิดแต่ในทางสร้างสรรค์ สร้างบุญบารมีตลอดเวลาอีกทั้งยังมีขันติอดทนต่อทุกสถานการณ์ ท่านได้อาศัยอยู่ในสุนาปรันตชนบท ปรารภความเพียรไม่นาน ก็ได้บรรลุเป็นพระอรหันต์ในพรรษานั้น และเป็นที่เคารพนับถือ ของชาวสุนาปรันตชนบท ทําให้คนที่นั่นเปลี่ยนจากลัทธิเดิมที่ เคยนับถือ หันมานับถือพระพุทธศาสนาแสดงตนเป็นพุทธมามกะ ทั้งชาย และหญิงอย่างละ ๕๐๐ คน เราจะเห็นได้ว่า ธรรมดาวิสัยของบัณฑิต ย่อมเข้าหา ครูบาอาจารย์ เพื่อรับการถ่ายทอดคุณธรรม แล้วนำมา ประพฤติปฏิบัติ หากสงสัยหรือติดขัดประการใด ก็ไม่เก็บความ สงสัยนั้นไว้ รีบสอบถามครูบาอาจารย์ เพื่อให้เกิดความเข้าใจ แจ่มแจ้ง แล้วก็มุ่งมั่นปฏิบัติธรรมอย่างจริงจัง โดยไม่หวั่นไหว