ธรรมะเพื่อประชา: การสนทนาธรรมตามกาล : หน้า 395/580

ธรรมะเพื่อประชา สนทนาธรรมตามกาล ៣៩៤ การจะเป็นผู้แตกฉานในธรรมได้นั้น นอกจากจะต้อง คึกษาค้นคว้าธรรมะจากตาราแล้ว จะต้องลงมือปฏิบัติอย่าง จริงจังด้วย รวมไปถึงการสนทนาธรรมกับผู้รู้จะช่วยให้เกิด ปัญญาแตกฉานยิ่งขึ้น การสนทนาธรรมจะก่อให้เกิดประโยชน์สูงสุดนั้น ผู้ สนทนาต้องพูดแต่เรื่องที่เป็นความจริง ที่มีประโยชน์ ใช้ถ้อยคำ ไพเราะ ถูกกาล สมานสามัคคี และมีจิตเมตตา ต้องเป็นวาจาที่ ยกใจผู้ฟังให้สูงขึ้น ประดุจดอกบัวที่ชูช่อขึ้นเหนือน้ำ ทั้งผู้พูด และผู้ฟังก็ร่าเริง เบิกบานในธรรม สนทนาแต่เรื่องที่เป็นไปเพื่อ ทำให้ใจหยุดนิ่ง และเพื่อให้เกิดความเบื่อหน่ายคลายจากความ กำหนัด ยกใจขึ้นสู่กระแสแห่งธรรม ให้ใจยินดีในพระนิพพาน ถ้าเลือกสนทนากันในเรื่องที่เป็นบุญกุศล เรื่องที่ต่อเติมความ บริสุทธิ์ ใจก็จะหยุดนิ่ง กลับเข้ามาสู่ต้นแหล่งแห่งความสุขและ ความบริสุทธิ์ได้อย่างง่ายดายและรวดเร็ว ดวงปัญญาทั้งที่เป็น สุตมยปัญญา จินตมยปัญญา และภาวนามยปัญญาจะบังเกิดขึ้น ทำให้เป็นสัมมาทิฏฐิ รู้เห็นและเข้าใจเรื่องราวต่างๆ ที่เกิดขึ้น ตามความเป็นจริง การสนทนาธรรมตามกาลเช่นนี้ พระพุทธองค์ ทรงสรรเสริญว่า เป็นอุดมมงคลของชีวิต ในสมัยพุทธกาล พระอริยสาวกผู้เลิศในด้านต่างๆ เมื่อ ถึงคราวมีโอกาสพบปะกัน จะพูดคุยสนทนาแลกเปลี่ยน