บทเรียนจากการใช้ชีวิตที่มีคุณค่า : หน้า 517/580

Boประช แม้ตายก็ไม่ทิ้งธรรม ๕๑๖ โลกมนุษย์เป็นดินแดนแห่งการสร้างบุญและบาป การ ใช้ชีวิตของตนให้อยู่บนเส้นทางใด ไม่ว่าจะเป็นทางแห่งความดี หรืออื่นๆ ย่อมขึ้นอยู่กับตัวเรา เพราะโลกมนุษย์เป็นสถานที่กลางๆ ถ้าสร้างบารมี ก็จะสามารถสร้างได้เต็มที่ หากประมาท พลาดพลั้งไปสร้างบาปอกุศลก็เป็นกรรมที่แรงเช่นกัน เราต้อง เลือกเดินบนเส้นทางที่เกิดประโยชน์ และมีคุณค่าที่สุดในแต่ละวัน เช่นเดียวกับชีวิตของพระบรมโพธิสัตว์ ที่เกิดมาทุกภพทุกชาติ เพื่อสร้างบารมีเท่านั้น ดังนั้นเราควรดำรงชีวิตให้ถูกต้อง ร่องรอยตามวิสัยพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทั้งหลาย มีวาระพระบาลีใน สังยุตตนิกาย สคาถวรรค ความว่า “นาญญตร โพชุฌา ตปสา นาญญตร อินทริยส์วรา นาญญตร สพฺพนิสฺสคฺคา โสตฺถิ ปสฺสามิ ปาณิน นอกจากปัญญาเครื่องรู้ ตบะเครื่องเผาความชั่ว นอกจากความสํารวมอินทรีย์ นอกจากความสละคืนทุกสิ่ง ทุกอย่าง เรามองไม่เห็นความสวัสดีของสัตว์ทั้งหลาย” คุณธรรมที่จะทำให้ไม่ยึดมั่นถือมั่น และนำไปสู่การ ตรัสรู้ ธรรม ให้ได้รู้แจ้งเห็นจริงในสรรพสิ่งทั้งหลาย กระทั่งรู้เท่าทัน อาสวกิเลสทั้งปวง เมื่อปฏิบัติคุณธรรมเหล่านั้นแล้ว จะทำให้ใจ บริสุทธิ์ละเอียดอ่อนนุ่มนวลควรแก่การงานไม่ว้าวุ่นสับสนสงบนิ่ง