ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะ ประช
สนทนาอย่างบัณฑิต
៤៣៨
เราเกิดมาภพชาติหนึ่ง ได้มีโอกาสมาทำความดีใน
มนุษยโลก และยังได้พบพระพุทธศาสนา อีกทั้งตัวเราก็เป็น
สัมมาทิฏฐิบุคคล นับว่าเป็นสิ่งที่ได้มาโดยยากแสนยาก เพราะ
คุณสมบัติ ๓ ประการนี้ เป็นคุณสมบัติของผู้มีบุญ ที่จะได้ใช้
โอกาสดีเช่นนี้สร้างบารมีตักตวงบุญกุศลอย่างเต็มที่ โดยเฉพาะ
บุญที่เกิดจากการปฏิบัติธรรมทำใจให้หยุดนิ่งนั้นถือเป็นบุญใหญ่
และเป็นสิ่งที่มีประโยชน์ต่อชีวิตของเราอย่างยิ่ง เพราะจะทำให้
เราได้บรรลุวัตถุประสงค์ของการเกิดมาเป็นมนุษย์ คือได้เข้าถึง
พระรัตนตรัยภายใน ซึ่งเป็นที่พึ่งที่ระลึกที่แท้จริงของเราและ
ชาวโลก ดังนั้นช่วงเวลาที่ดีที่สุดในชีวิต คือช่วงเวลาที่ใจหยุดนิ่ง
เป็นสมาธิ มีความสะอาดบริสุทธิ์ผ่องใส ได้พบกับพระรัตนตรัย
ภายในนั้นเอง
ว่า
มีพุทธพจน์บทหนึ่งที่กล่าวไว้ใน สังยุตตนิกาย สคาถวรรค
“ปญฺญา นรานํ รตน์
ปัญญาเป็นรัตนะของคนทั้งหลาย”
สมบัติที่ติดตัวมนุษย์ไปได้ทุกหนทุกแห่งโดยไม่ต้องลำบาก
ในการจัดเก็บหรือดูแลรักษา แม้โจรขโมยก็ลักเอาไปไม่ได้ คือ
ปัญญา ปัญญาเป็นทรัพย์อันประเสริฐที่เคียงคู่กาย ทำให้เรา