ธรรมะเพื่อประชา: การช่วยเหลือและความไว้ใจในมิตรภาพ : หน้า 97/580

ธรรมะเพื่อประชา ไม่ควรคบ ผู้อกตัญญู ៩៦ ทุกข์เพราะเหตุอะไร” ราชสีห์จึงได้เล่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับ ตนเองให้ฟัง นกโพธิสัตว์ฟังอย่างนั้น ด้วยความที่เป็นมหาสัตว์ อยากจะช่วยราชสีห์ให้พ้นทุกข์ จึงกล่าวขึ้นว่า “ดูก่อนสหาย เราสามารถที่จะช่วยท่านได้ เราจะเอา กระดูกออกจากปากท่าน แต่เราไม่กล้าที่จะเข้าไปในปากท่าน เพราะเกรงว่าท่านจะกินเราเสีย ท่านให้คำมั่นสัญญาได้ไหมล่ะ ว่าจะไม่กินเรา” เมื่อราชสีห์ฟังดังนั้น ก็ให้คำมั่นสัญญาว่า “ท่านอย่ากลัวไปเลยสหาย ท่านจงให้ชีวิตแก่เราเถิด หากเราไม่ ได้ท่านช่วยในคราวนี้ เห็นทีว่าชีวิตของเราคงจบสิ้นแน่ โปรด ช่วยเราด้วยเถิดเราขอสัญญาว่าจะไม่ทําร้ายท่านอย่างเด็ดขาด” นกโพธิสัตว์ตอบรับคำว่า “ถ้าอย่างนั้นก็ดีแล้ว” แล้วให้ราชสีห์ นอนตะแคง แต่ก็พลันฉุกคิดว่า “ใครจะไปรู้ว่าจะเกิดภัยอะไรขึ้น กันไว้ดีกว่าแก้คงจะดีกว่าเป็นแน่” จึงวางท่อนไม้ค้ำไว้ ที่ริม- ฝีปากของราชสีห์ ทำให้ราชสีห์ไม่สามารถจะหุบปากตนเองได้ แล้วก็ลอดเข้าไปในปาก เอาจะงอยปากเคาะปลายกระดูก กระดูกก็เคลื่อนตกไป เมื่อเอากระดูกที่ติดคอราชสีห์ออกได้แล้ว ก็ออกจากปากราชสีห์ ก่อนจะออกก็ได้เอาจะงอยปากเคาะ ท่อนไม้ให้หล่นไป แล้วก็บินออกไปจับที่กิ่งไม้ เวลาผ่านไป หลังจากที่แผลในปากราชสีห์หายเป็นปกติ