ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประช
ผลแห่งการฟังธรรม
๒๑๕
ของอาชีวก ก็รู้ว่าอาชีวกนี้เคยเกิดเป็นงูเหลือม แล้วได้ฟัง
อายตนวิภังค์มามาก จึงคิดจะสงเคราะห์อาชีวก ให้ได้สติระลึก
ถึงสัญญาที่เคยสั่งสมมา จึงตอบไปว่า “สัตว์จำพวกนี้ชื่อว่า
อายตนะ”
อาชีวกจึงถามย้ำว่า “ท่านผู้เจริญ อะไรชื่อว่าอายตนะ”
พระเถระกล่าวว่า “ชาวโลกต่างพากันเรียกสัตว์เหล่านี้
โดยสมมติให้ชื่อว่าช้าง ม้า ราชสีห์ หรืออื่นๆ อีกมากมาย”
แต่พระบรมศาสดาตรัสว่า “สัตว์เหล่านี้ประกอบด้วยขันธ์ ๕
อายตนะ ๑๒ ธาตุ ๑๘ อันเป็นที่เกิดทั้งกุศล และอกุศล
ทําให้สรรพสัตว์เหล่านี้ต้องเวียนว่ายในสังสารวัฏอันยาวนาน
เพราะฉะนั้นสัตว์เหล่านี้จึงชื่อว่า อายตนะ”
เมื่อท่านอาชีวกได้ฟังคำาตอบเช่นนั้นจึงเกิดความแจ่มแจ้ง
มีดวงปัญญาสว่างไสวขึ้นมาทันที เกิดหิริโอตตัปปะ มองดู
ร่างกายตนเองแล้วรู้สึกละอาย ที่ไม่ได้สวมเสื้อผ้า และเริ่ม
เข้าใจว่าลัทธิที่ตนเองปฏิบัติอยู่นั้นไม่ถูกต้อง เมื่อเกิดสัมมา
ทิฏฐิแล้ว จึงตัดสินใจขอบวชกับพระเถระ โดยได้บอกเหล่าบริวาร
ให้ทราบว่า ตนเองไม่อาจจะไปเข้าเฝ้าพระราชาได้ เพราะ
ขณะนี้กำลังบำเพ็ญสมณธรรมอยู่
แม้บริวารจะอ้อนวอนอย่างไร ก็ไม่สามารถเปลี่ยนแปลง