ธรรมะเพื่อประช: ความกล้าหาญและความกตัญญูในตำนาน : หน้า 152/580

ธรรมะเพื่อประช อภิชาตบุตร ยอดกตัญญู ๑๕๑ ชีวิตกลับไปแล้ว จะส่งมนุษย์มาให้ท่านได้กินวันละคน” ยักษ์ เห็นว่าเป็นข้อต่อรองที่ดี จึงรับคำปฏิญญาของพระราชา ตั้งแต่ นั้นมา พระราชาได้ส่งมนุษย์ที่อยู่ในเรือนจำวันละคนๆ ทรงทำ อย่างนี้ จนกระทั่งมนุษย์ในเรือนจำหมด พระราชาทรงหวาด กลัวต่อมรณภัย จึงทรงออกอุบายให้วางห่อกหาปณะพันหนึ่งไว้ บนคอช้าง แล้วให้เที่ยวตีกลองประกาศว่า “ใครกล้าไปหายักษ์ จะให้ทรัพย์พันกหาปณะ ชาวเมืองแม้อยากได้ทรัพย์ แต่ก็รักชีวิตของตนเอง มากกว่า จึงไม่มีใครกล้ารับเงินพันกหาปณะ ฝ่ายหนุ่มสุดนะ ผู้เลี้ยงมารดาได้ยินข่าวนั้น ก็เห็นเป็นโอกาสดี ที่จะทำให้แม่มี ความเป็นอยู่ที่ดีขึ้น เพราะตนเองเป็นชายชาติบุรุษที่มีความ องอาจกล้าหาญ และเป็นผู้ที่มีความกตัญญูเป็นเลิศ จึงเข้าไป รับอาสา และเอาเงินมามอบให้กับมารดา จากนั้นได้เข้าไปเฝ้า พระราชา พระองค์ถามว่า เขาต้องการจะนำสิ่งใดติดตัวไปด้วย ชายหนุ่มจึงขอฉลองพระบาททอง ฉัตร และพระขรรค์ โดยให้ เหตุผลว่า “ธรรมดาอมนุษย์ทั้งหลาย ย่อมกลัวผู้มีอาวุธอยู่ในมือ เพราะฉะนั้นต้องมีพระขรรค์ในมือ ไม่ยืนอยู่บนพื้นที่อันเป็น ของยักษ์ ต้องยืนบนฉลองพระบาททอง ไม่ยืนใต้ร่มไม้ของยักษ์ แต่จะยืนใต้ร่มฉัตร เพราะว่ายักษ์สามารถจับกินเฉพาะผู้ที่ยืน อยู่บนพื้นที่ที่เป็นขอบเขตของยักษ์ และร่มไม้ที่ยักษ์อยู่เท่านั้น”