การฝึกตนบนเส้นทางอริยะ : หน้า 351/580

ธรรมะ ประช การฝึกตน บนเส้นทางอริยะ ๓๕๐ โลกที่เราอาศัยอยู่นี้ เป็นโลกแห่งการสั่งสมบุญบารมี เพื่อหาพระนิพพานให้แจ้ง แต่สิ่งหนึ่งที่เราจะต้องทําควบคู่กัน ไปกับการสร้างบารมี คือ การรักษาใจให้หยุดนิ่งอยู่ที่กลางกาย ส่วนร่างกายจะเคลื่อนไหว เพื่อทํากิจกรรมอะไรก็ทำไป แต่ใจ ต้องให้หยุดนิ่งอยู่ภายในตลอดเวลา เหมือนคลื่นที่เคลื่อนไหว บนผิวนํ้า แต่ภายใต้ท้องทะเลกลับสงบนิ่ง เราจึงควรทําทั้งสอง สิ่งนี้ควบคู่กันไป ถ้าทำได้เช่นนี้ บุญบารมีย่อมเกิดขึ้นตลอดเวลา ทั้งบุญหยาบ และบุญละเอียด เราจะเป็นยอดนักสร้างบารมี ตัวอย่างของโลก จะมีความสุขกายสุขใจ ทั้งวันทั้งคืน ทั้งหลับ ทั้งตื่น ทั้งนั่งนอนยืนเดิน เมื่อถึงคราวปฏิบัติธรรมเจริญสมาธิ ภาวนา ใจก็จะหยุดนิ่งได้ละเอียดยิ่งๆ ขึ้นไป ฉะนั้นการรักษาใจ ให้สะอาดบริสุทธิ์หยุดนิ่งให้ได้ตลอดเวลา จึงมีอานิสงส์ใหญ่ ทําให้เข้าถึงพระรัตนตรัยได้ พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสไว้ใน คาถาธรรมบท ว่า “น หิ เอเตหิ ยาเนหิ คจฺเฉยฺย อคติ ทิส ยถาตุตนา สุทนฺเตน ทนฺโต ทนฺเตน คจฺฉติ บุคคลผู้ฝึกตนดีแล้ว ย่อมไปสู่ทิศ คือ พระนิพพาน ที่ยังไม่เคยไปได้ ด้วยตนที่ฝึกดีแล้ว ทรมานดีแล้วเท่านั้น ก็บุคคลพึงไปสู่ทิศคือพระนิพพานที่ยังไม่เคยไปได้ ด้วย