ธรรมะเพื่อประชา: กตัญญูต่อบิดามารดา : หน้า 45/580

ธรรมะเพื่อประชา สละชีวิตเพื่อพ่อ ๔๔ เพราะเรายอมแพ้ใจของท่าน ท่านจงกลับไปเถิด ท่านให้ชีวิตแก่ พระบิดา ส่วนเราบูชาความกตัญญู และความสัตย์ของท่าน เราจึงได้ให้ชีวิตแก่ท่าน ขอท่านจงบำรุงบิดามารดาของท่านเถิด” พระโพธิสัตว์เมื่อได้ชีวิตแล้ว จึงกล่าวสั่งสอนยักษ์ ให้ สมาทานในศีล และประพฤติธรรม อย่าได้มีเวรกับใคร จะได้ไม่ ต้องกลับมาเกิดเป็นยักษ์อีก จากนั้นจึงเสด็จกลับพระนครโดย ปลอดภัย เราจะเห็นว่า บัณฑิตทั้งหลายในกาลก่อน แม้รู้ว่าจะ ต้องไปตายแทนบิดา ก็ไม่ละทิ้งธรรม คือ ความกตัญญูกตเวที มิได้หวั่นเกรงต่อความตายที่จะเกิดขึ้นกลับมีความปลื้มปีติโสมนัส ที่จะได้ทดแทนพระคุณบิดามารดาเสมือนทหารกล้าที่ไม่ครั่นคร้าม ยามเข้าสู่สมรภูมิรบ แม้รู้ตัวว่าเมื่อออกไปรบแล้ว จะต้องเสี่ยง ต่อความตายทุกขณะจิต กลับมีความภาคภูมิใจ ที่ได้เป็นผู้ ปกป้องประเทศชาติ ให้หลุดพ้นจากอริราชศัตรู เพราะฉะนั้น เราควรจะเป็นผู้มีความกตัญญูกตเวที รู้ อุปการคุณของผู้อื่น แม้เพียงเล็กน้อย แล้วหาโอกาสตอบแทน อยู่เสมอ เมื่อถึงวาระสำคัญในการทดแทนพระคุณบิดามารดา เราก็ควรจะแสดงออกซึ่งความเป็นลูกกตัญญู เพราะโอกาส อย่างนี้หาได้ยากอย่างยิ่ง บัณฑิตจึงกล่าวว่า “นิมิตต์ สาธุรูปานํ