ข้อความต้นฉบับในหน้า
Boประช
พญานกแขกเต้า
๓๖
เราได้ชื่อว่าเป็นมนุษย์ เป็นผู้มีบุญ และมีคุณธรรม เราควรจะ
ใช้กายมนุษย์นี้สร้างความดีให้คุ้มค่ามากที่สุด ให้สมกับที่เราได้
เกิดมาเป็นมนุษย์ และพบคำสอนอันประเสริฐในพระพุทธศาสนา
ดังนั้น ผู้ที่มีความกตัญญูกตเวที คือรู้อุปการคุณของ
ผู้อื่นที่มีต่อตน แล้วหาโอกาสตอบแทนคุณของท่าน จึงได้ชื่อว่า
คําเนินตามแบบแผนของบัณฑิตในกาลก่อน บุญกุศลจะเกิดขึ้น
อย่างมากมายมหาศาล เพราะเป็นการทดแทนพระคุณด้วยจิตที่
บริสุทธิ์ มีดวงปัญญาตรองเห็นคุณงามความดีของผู้มีอุปการะ
คุณธรรมในตัวของเรา จึงเพิ่มพูนขึ้นมาในจิตใจ และจะเป็นทาง
มาแห่งคุณธรรมอื่นๆ อีกมาก เป็นเหตุให้สามารถบรรลุธรรม
ได้โดยง่าย โดยเร็วพลัน
ความดีหรือบุญกุศลที่เราทำทั้งหมดนั้น ไม่ได้เป็นไปเพื่อ
จุดประสงค์อื่น แต่เป็นไปเพื่อการบรรลุมรรคผลนิพพาน เพื่อไป
ให้ถึงที่สุดแห่งธรรม และแหล่งกำเนิดของบุญ หรือความดี
ทั้งหลายจะปรากฏอยู่ที่ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ ดังนั้นเราจะ
ต้องฝึกฝนใจของเรา ให้มาหยุดนิ่งอยู่ที่ตรงนี้ อย่างสม่ำเสมอ
ในทุกๆ วัน ทุกๆ อิริยาบถ