ธรรมะเพื่อประช: การกตัญญู : หน้า 84/580

ธรรมะเพื่อประช บุญคุณต้องทดแทน ៨៣ ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ความเป็นคนกตัญญูกตเวทีทั้งหมดนี้ เป็นภูมิของสัตบุรุษ” ความกตัญญูรู้คุณ คนอื่นทำแล้ว และมุ่งตอบแทนคุณ เป็นคุณธรรมของคนดี ใครๆ ก็อยากคบค้าสมาคม และให้ ความช่วยเหลือ เพราะความช่วยเหลือที่หยิบยื่นให้นั้น จะไม่มีวัน กลายเป็นหอกเป็นดาบที่ย้อนกลับมาทิ่มแทงเราในภายหลัง ความกตัญญู จึงเป็นวิสัยของเหล่าบัณฑิตนักปราชญ์ทั้งหลาย คือ เมื่อรู้ว่าใครได้ทําความดีต่อตนแม้เพียงน้อยนิด ก็คิดหาหนทาง ที่จะตอบแทนคุณอยู่เสมอ แต่คนพาลมักจะหาทางปกปิดความดี ที่คนอื่นทำไว้ เหมือนพยายามเอาใบบัวมาปิดบังภูเขา จะ พยายามปิดอย่างไรก็ปิดไม่มิดคนพาลเมื่อเห็นผู้อื่นทำความดีแล้ว จะรู้สึกขัดเคือง เหมือนมีหนามมาทิ่มตานัยน์ตา เหมือนความมืด เป็นปฏิปักษ์ต่อความสว่าง ฉะนั้น เราควรฝึกฝนตนเองให้เป็นผู้มีดวงตาที่มองเห็น คุณธรรมของทุกคนที่ทำความดีกับเรา แล้วมุ่งตอบแทนคุณ *เหมือนในสมัยอดีต พระเจ้าพรหมทัตทรงมีพระ ราชโอรสพระนามว่า ทุฏฐราชกุมาร ซึ่งมีนิสัยหยาบคาย คือ ใน *มก. สัจจังกิรชาดก เล่ม ๕๖ หน้า ๑๔๙