พญานกแขกเต้าและความกตัญญู : หน้า 33/580

Boประช พญานกแขกเต้า ด้วยความกตัญญู พญานกแขกเต้าจึงออกไปหาอาหารมาเลี้ยง บิดามารดา ไม่ยอมให้บิดามารดาได้รับความลำบากในการหา อาหาร ให้พักอยู่ในรัง และตนก็ปกครองฝูงนกแขกเต้า โดยนำ ฝูงนกไปสู่ป่าหิมพานต์ เพื่อหากินข้าวสาลีในป่า พอกินอิ่มแล้ว ก็คาบอาหารมาฝากให้บิดามารดา วันหนึ่งฝูงนกได้พากันไปกินข้าวสาลีในไร่ข้าวสาลีของ ชาวมคธ คนดูแลไร่จึง วิ่งออกมาไล่นก แม้จะวิ่งกลับไปกลับมา พยายามที่จะไล่นกออกไป แต่ไม่สามารถจะไล่ได้ เพราะนกมี จำนวนมากมายเหลือเกิน พวกนกได้พากันจิกกินข้าวสาลีจนอิ่ม หนําสําราญ แล้วก็บินกลับไป ส่วนพญานกก็จะรวบรวมข้าวสาลี แล้วคาบมาเพื่อให้บิดามารดาเป็นประจํา วันต่อมาฝูงนกแขกเต้า ก็พากันไปที่ไร่ข้าวสาลีนั้นอีก คนดูแลไร่ข้าวสาลีก็วิ่งออกมาไล่พวกนกอีก แต่ไม่สําเร็จ จึงคิดว่า ถ้าพวกนกพากันมากินข้าวสาลีทุกวัน ข้าวสาลีต้องหมดไร่แน่ จึงไปบอกแก่พราหมณ์ผู้เป็นเจ้าของ เมื่อไปถึง พราหมณ์ก็ถามว่า “เป็นอย่างไร ข้าวสาลี สมบูรณ์ดีหรือ” เขาตอบว่า “นายท่าน ข้าวสาลีก็สมบูรณ์ดี แต่ มีฝูงนกแขกเต้า ได้พากันมากินข้าวในไร่ของท่าน พอข้าพเจ้า เข้าไปไล่ มันก็บินหนีไป แล้ววกกลับมากินอีก แต่มีพญานก