ขันติธรรมในพระโพธิสัตว์ : หน้า 301/580

ธรรมะเพื่อประชll ขันติธรรม อยู่ที่ไหน ๑๐๐ จงจับดาบสนี้ให้นอนคว่ำลงกับพื้น แล้วเอาแช่หนามเมี่ยนสอง พันครั้ง” เพชฌฆาตก็ทําตามรับสั่ง พระดาบสแม้จะมีฤทธิ์ แต่ท่านก็ไม่ประทุษร้ายต่อเพชฌฆาต ในใจของท่านก็ไม่ขุ่นมัว เพราะท่านหวังจะเพิ่มขันติบารมี แม้ผิวหนังของท่านจะมี บาดแผลจากการเฆี่ยนตี ได้รับความเจ็บปวดทรมานแสนสาหัส แต่ท่านก็ไม่ปริปากโอดครวญ พระราชาตรัสถามซ้ำอีกว่า “ท่านดาบส ท่านยังมีวาทะ ยกย่องอะไร” พระโพธิสัตว์ก็ทูลตามเดิมว่า “มหาบพิตร อาตมามีวาทะยกย่องขันติธรรม พระองค์สำคัญว่า ขันติมีอยู่ที่ ผิวหนังของอาตมาอย่างนั้นหรือ ขันติไม่ได้อยู่ตรงนั้น ขันติของ อาตมาอยู่ภายในใจ แม้พระองค์ก็ไม่อาจแลเห็นได้” พระราชา ทรงสดับด้วยความกริ้ว จึงรับสั่งให้เพชฌฆาต ตัดมือทั้งสอง ข้างของดาบส เพชฌฆาตก็ใช้ขวานตัดมือทั้งสองข้าง จากนั้นก็ ตัดข้อเท้าทั้งสอง โลหิตได้ไหลออกจากปลายข้อมือและข้อเท้า เหมือน สายน้ำที่รั่วไหลออกจากท่อ พระราชาก็ตรัสถามอีกว่า “ขันติ ของท่านอยู่ที่ไหน” พระโพธิสัตว์ก็ยังทูลเหมือนเดิมว่า “อยู่ที่ใจ” เนื่องจากพระราชาเป็นผู้มีอกุศลเข้าสิงจิต จึงกระทำความผิด ใหญ่หลวงต่อผู้บริสุทธิ์ ได้รับสั่งให้ตัดใบหู ตัดจมูกของพระดาบส จนทั่วร่างของท่านมีแต่โลหิตไหลออกไม่หยุด