ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประชา
ชนะโทสะ ด้วยอโทสะ
២៥៨
จะขออดทนต่อถ้อยคำที่หยาบคายของท่านด้วยใจที่สงบเยือกเย็น
มีจิตประกอบด้วยเมตตา”
เมื่อธรรมเทพบุตรได้กล่าวถ้อยคํานี้จบลง ความเร่าร้อน
ได้เกิดขึ้นในสรีระของอธรรมเทพบุตร ประหนึ่งถูกไฟบรรลัย
กัลป์แผดเผา เขามิอาจที่จะดำรงอยู่บนราชรถได้ จึงตกร่วง
หล่นลงมากลางอากาศ โดยที่ศีรษะดิ่งลงสู่เบื้องล่าง เท้าชี้ฟ้า
มหาปฐพีได้เปิดช่องแยกออกเป็นสองฝั่ง ไฟอันร้อนแรงจากอเวจี
ได้หอบเอาร่างของอธรรมเทพบุตรดิ่งลงสู่อเวจีมหานรก เป็น
เทวดาตกสวรรค์ในทันทีทันใด
เพราะฉะนั้น ธรรมะย่อมชนะอธรรมเสมอ พระพุทธองค์
จึงทรงสอนว่า ให้เอาชนะความชั่วด้วยความดี ชนะความ
ตระหนี่ด้วยการให้ ชนะคนพูดเหลาะแหละด้วยคำจริง และชนะ
ความโกรธด้วยความไม่โกรธ ถ้าเราอดทนได้เราจะเป็นฝ่ายชนะ
ขันติบารมีของเราจะเพิ่มขึ้น เราทุกคนเกิดมาก็เพื่อสร้างบารมี
ให้เต็มเปี่ยม แม้หนทางในการสร้างบารมี อาจจะต้องพบกับ
อุปสรรคขวากหนามบ้างในบางครั้ง ก็ให้เราคิดเสียว่า อุปสรรค
เป็นบันไดให้เราก้าวเดินไปสู่จุดหมายปลายทางได้เร็วขึ้น
ถ้าเราสามารถอดทน จนผ่านอุปสรรคเหล่านั้นไปได้ ใน
ภายภาคหน้า หากเรานึกย้อนภาพในอดีต เราจะเกิดความปีติ