ความกตัญญูในชีวิต : หน้า 79/580

Boประช ศิษย์คิดล้างครู ៧៨ ได้ดีดพิณตามที่อาจารย์สอนมาจนหมด ซึ่งเป็นที่พอใจของ มหาชนเป็นอย่างมากเลย เมื่อถึงเวลาของอาจารย์ พระอินทร์ก็ มายืนอยู่ในอากาศ ซึ่งมีแต่อาจารย์เท่านั้นที่มองเห็น พระอินทร์ ตรัสบอกให้อาจารย์ดีดพิณตามจังหวะที่แนะนำ ผสมผสานกับ เสียงทิพย์ ทําให้เสียงพิณก้องกังวานไพเราะมากเป็นพิเศษ ประหนึ่งว่าดนตรีทิพย์จากสรวงสวรรค์ไพเราะจับใจผู้ฟัง มหาชนปรบมือดังสนั่นประหนึ่งว่าแผ่นดินจะทรุด และก็ตัดสิน ให้อาจารย์เป็นฝ่ายชนะ พระราชาทรงกริ้วศิษย์อกตัญญู จึงให้ ขับไล่ออกจากเมืองไป มหาชนต่างลุกฮือขึ้นมาเอาก้อนดิน ท่อนไม้ขว้างปาจนนายมุสิละถึงแก่ความตาย จะเห็นได้ว่า ชีวิตของเขาจากอนาคตที่กำลังจะรุ่งโรจน์ ต้องดับวูบลงทันที เพราะความอกตัญญูของตนเอง เพราะฉะนั้น เกิดเป็นคนควรรู้คุณคน ความกตัญญูเป็น เครื่องหมายของคนดี พวกเราทั้งหลายต้องสํานึกไว้เสมอว่า อย่าเป็นคนอกตัญญู เพราะคนไม่รู้คุณคน จะมีแต่ความเสื่อม ควรรู้จักมองให้เห็นคุณความดีของผู้อื่น ซึ่งเบื้องต้นต้องมองให้ เห็นความดีความบริสุทธิ์ที่เกิดขึ้นในใจของเราเสียก่อน เมื่อใจ ของเราบริสุทธิ์แล้ว จะสามารถมองเห็นคุณธรรมของผู้อื่น ได้อย่างชัดเจน การปฏิบัติธรรมด้วยการหมั่นทำใจให้หยุดนิ่ง ให้ใส