ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประชา
ผู้มีขันติธรรมเป็นเลิศ
២៨៨
ในชุมชน จึงต้องประพฤติตามระบบระเบียบที่สังคมกำหนดไว้
เพื่อจะได้อยู่ร่วมกันอย่างมีความสงบสุข การจะปรับตนให้เข้า
กับทุกสภาวการณ์ได้นั้น ต้องอาศัยขันติธรรม คือ ความอดทน
เป็นอย่างมาก เพราะเราไม่ได้อยู่เพียงลำพังตัวคนเดียว แต่ละ
วันที่ผ่านไป ต้องมีการติดต่อสื่อสาร ข้องเกี่ยวกับคนรอบข้าง
และผู้คนอีกมากมาย มีทั้งคนที่ถูกใจและไม่ถูกใจ พบปะสิ่งของ
ที่ถูกใจบ้าง ไม่ถูกใจบ้าง ถ้าปราศจากความอดทนเสียแล้ว
คุณงามความดีต่างๆ ที่เราได้สั่งสมไว้ อาจจะพังทลายลงได้
เพราะอารมณ์เพียงชั่ววูบ ที่เกิดจากการขาดความยั้งคิด ขาด
ความอดทน ไม่ได้พิจารณาไตร่ตรองให้ดีเสียก่อน
ทุกคนที่เกิดมาต่างก็อยู่ในช่วงกำลังฝึกตนเองให้เป็น
ผู้สมบูรณ์ จะหาผู้มีความเพียบพร้อมในทุกด้าน เป็นสิ่งที่หาได้
ยากมาก เหมือนงมเข็มในมหาสมุทร หรือเหมือนหาแหล่งนํ้า
กลางทะเลทราย แม้กระทั่งตัวเราเองก็ยังไม่สมบูรณ์ ฉะนั้น
เมื่ออยู่ร่วมกันเป็นกลุ่มเป็นหมู่คณะใหญ่ความอดทนต่อกันและกัน
จึงเป็นปัจจัยสําคัญ ที่จะทำให้เราอยู่อย่างมีความสุข
เพราะฉะนั้น พระพุทธองค์ถึงได้ตรัสว่า “ผู้มีขันติธรรม
ประจำใจจึงได้ชื่อว่า นําประโยชน์สุขมาให้ทั้งแก่ตนและแก่ผู้อื่น”
คือ นอกจากจะมีอานิสงส์เกิดขึ้นกับตนเองแล้ว ยังให้เกิด